Dziewczynka z kieliszkami

Najnowsza powieść Adama Podlewskiego – autora m.in. Zakonu św. Brutusa i Dnia Sznura. 3 listopada 1771 ostatni król Polski, Stanisław August Poniatowski zostaje porwany. Wraca na dwór już dzień później, zupełne odmieniony. Co stało się owej listopadowej nocy, gdy władca zagubił się wraz z porywaczami w podwarszawskich lasach? Co łączy go z wodzem zamachowców, Janem Kuźmą? Co razem widzieli i dlaczego konfederata wypuścił króla, a ten nie dopuścił do zabicia swojego porywacza? Jaki sekret nie da spokoju władcy aż do dnia śmierci?

Lubisz lekkie, świąteczne historie, które przyjemnie czyta się, siedząc pod kocem, z kubkiem gorącej herbaty w ręku? "Serce w kopercie" autorstwa Małgorzaty Falkowskiej to opowieść idealna na długie, zimowe wieczory. Natalia jest młodą, kreatywną i przedsiębiorczą studentką. Utrzymuje się z przerabiania, a następnie sprzedawania ubrań, które uda się jej kupić w sklepach z używaną odzieżą. Pierwsze miejsce w sercu Natalii zajmuje Tymek, przystojny kolega ze studiów; z kolei w aplikacji randkowej poznaje sympatycznego miłośnika kebabów, Janka. Zwykła dziewczyna ze zwyczajnym życiem? Otóż nie - Natalia bowiem jak mało kto nienawidzi świąt Bożego Narodzenia. Wszystkie choinki, pierniczki, ozdoby, łańcuchy, świecidełka, bombki, świeczki, bałwanki i reniferki doprowadzają ją do szału. Boże Narodzenie to dla niej zdecydowanie najgorszy czas w całym roku. Pewnego dnia dziewczyna przez przypadek otrzymuje paczkę z dziwną zawartością. Skąd wzięła się tajemnicza przesyłka i do kogo należy? Tego właśnie Natalia postanawia się dowiedzieć. Czy magiczna atmosfera świąt dopadnie także i ją? No i czy w całym tym chaosie znajdzie czas na miłość?

Wyobraź sobie, że wszystko, co uznajesz za rzeczywistość, tak naprawdę nigdy nawet nie było jej blisko. Pomyśl, że nagle cały świat wydaje Ci się nowością, a do tego budzisz się w okresie II wojny światowej i trafiasz do Zakładu dla Umysłowo i Nerwowo Chorych w Kobierzynie. Jak się z tym czujesz? "Sanatorium Zagłada" opowiada właśnie o takim człowieku - Lew Wilcek doświadczył tego wszystkiego. Lew Wilcek to osoba, która należy do prastarego rodu żyjącego w całkowitym odosobnieniu i wciąż sądzi, że światem rządzą królowie i cesarzowie. Tak naprawdę niemal całą Europą władają naziści, a wszystko, czego pragną ludzie, to przetrwać. Jak poradzi sobie z tym nasz bohater? Kiedy trafia do oddziału zamkniętego, zaczyna się zastanawiać, czy jakiekolwiek jego wartości miały sens. Szczególną wagę przykłada do myśli, czy prawdziwa miłość naprawdę może zaistnieć w tak podłym świecie. Już niedługo się tego dowiaduje, gdyż w zakładzie poznaje wiele kobiet, które wprowadzają go w sieć intryg, czego ON naprawdę nigdy nie chciał. Jak się z nich wydostanie? W międzyczasie naziści przygotowują akcję Lebensunwertes Leben, która ma w zamiarze eksterminację pacjentów. Czy Lew to przeżyje?

Po uzyskaniu licencji detektywa Dioniza Remańska kupuje dom w Strzygomiu, przyjmuje kilka prostych zleceń i powoli rozkręca firmę. Pewnego dnia w agencji pojawia się Maria Pisarek – kobieta twierdzi, że jej syn, Paweł, który zdaniem policji zaginął, został tak naprawdę zamordowany. Kobieta podejrzewa prawie wszystkich mieszkańców miejscowości Osiny, którzy rzekomo szykanowali jej dziecko, a w końcu doprowadzili do śmierci chłopaka. Z czasem wychodzi na jaw, że Paweł Pisarek, młody i zdolny informatyk, szantażował wiele osób, jednak z powodu braku dowodów śledztwo zostaje zawieszone. Równolegle prowadzona jest sprawa bestialsko skatowanego proboszcza. Czy zniknięcie Pawła może mieć coś wspólnego z morderstwem proboszcza, w którego komputerze chłopak znalazł dowody na to, że ksiądz wykorzystywał seksualnie nieletnich? Dioniza wie, że i tym razem w poszukiwaniu mordercy nie znajdzie łatwych odpowiedzi…

Prawo powinno karać winnych popełnionych przestępstw i chronić niewinnych. Tak przynajmniej myśli większość ludzi, którzy nie zastanawiają się nad czymś ważnym. Czy wymiar sprawiedliwości może się mylić i dać świadectwo własnej niekompetencji? Okazuje się, że tak. Takie przypadki nie są niestety rzadkością. Ciąg fatalnych błędów i niechlujstwa wymiaru sprawiedliwości doprowadził do skazania na dożywocie Arkadiusza Kraski za zbrodnię, której nie popełnił. Jak mogło do takiej sytuacji w ogóle dojść w cywilizowanym kraju? Ewa Ornacka, autorka książki, opisuje ten haniebny incydent. Arkadiusz Kraska to ofiara błędów ludzi, którzy powinni profesjonalnie wykonywać swoją pracę. Do więzienia trafił za rzekome zabójstwo w 1999 r. dwóch mężczyzn związanych ze światem mafii. Niewinnego człowieka wysłała tam policja, która powinna przeprowadzić rzetelne śledztwo w tej sprawie, tyle że sama popełniła masę wykroczeń oraz nieodpowiedzialny prokurator i sędzia, który wierzył we własną nieomylność. Jak się okazało, wszystkie organy związane z tą sprawą same dokonały przestępstwa, ponieważ zamiast bronić ofiary tego skandalu, odpowiedzialne są za tragedię Arkadiusza Kraski. Spędziłby on resztę życia w więzieniu, gdyby nie otrzymał szansy wyjścia na wolność od dwóch kobiet - Ewy Ornackiej i prokuratorki, Barbary Zapaśnik. To one dały mu nadzieję na wolność po prawie dwóch dekadach, jakie spędził w więzieniu. "Wrobiony w dożywocie" to historia, która wydarzyła się naprawdę. To opowieść o błędach wymiaru sprawiedliwości, straconych latach i młodości i nadziei na lepsze jutro. Pokazuje też brak kompetencji wysoko postawionych ludzi. Jest przestrogą przed popełnianiem podobnych tragicznych w skutkach pomyłek.

Brawurowy debiut obiecującego reżysera - powieściowa odpowiedź na „Django” i „Zniewolonego”! Londyn, pierwsza połowa XIX wieku, przeddzień rewolucji przemysłowej oraz walki o godziwe warunki życia i prawa człowieka: na ulicy ląduje uprowadzony i przywieziony z Afryki czarnoskóry mężczyzna. Napad na konwój transportujący go na targ niewolników, czyni z niego wolnego człowieka. Od tego momentu akcja nabiera zawrotnego tempa

Książka Warszawskie dzieci ’44 pozwala spojrzeć z zupełnie nowej perspektywy na udział najmłodszych mieszkańców miasta w Powstaniu Warszawskim. To nie opowieść o bohaterskich walkach małych żołnierzy ani dyskusja o tym, czy wolno było im dać broń do ręki albo wysłać z butelką zapalającą na barykady. Po raz pierwszy ukazuje, jak dzieci uczyły się żyć w zupełnie nowej dla nich powstańczej rzeczywistości. Jak szybko musiały dorosnąć, by „wielka przygoda” nie zakończyła się śmiercią. Jak radziły sobie z przerażeniem, bólem, cierpieniem oraz koszmarnymi doświadczeniami, których były uczestnikami bądź świadkami. A także jak z traumą wyniesioną z powstańczej Warszawy musiały zmagać się do końca życia. Skłania do refleksji, jak doświadczenie Powstania Warszawskiego były przekazywane kolejnym pokoleniom. Spojrzenie na to wydarzenie oczami dziecka, poznanie jego emocji i dramatów odsłania prawdę o walce pozbawionej heroizmu oraz cenie, którą przyszło za nią zapłacić, by móc żyć dalej. O tym wszystkim dowiemy się, poznając wspomnienia m.in.: Beaty Tyszkiewicz, Krystyny Zachwatowicz-Wajdy, Magdaleny Zawadzkiej, Jarosława Abramowa-Newerlego, Jacka Fedorowicza, Krzysztofa Zanussiego, syna komendanta Armii Krajowej – Adama Komorowskiego, i syna „warszawskiej Niobe” – Mścisława Lurie.