Piąte przykazanie. Tom 3. Dioniza Remańska

Seria o mafijnej rodzinie Leokov bestsellerowej autorki Raw Family! Kiedy Lev Leokov zauważa w klubie nocnym zagubioną młodą kobietę, Minę Harris, wie, że coś jest nie tak. Dodatkowo przyłapuje ją na kradzieży. Musi jednak sam przed sobą przyznać, że po raz pierwszy w życiu ktoś go zaintrygował. Lev szybko się orientuje, że Mina jest na dnie. W jego życiu nie brakuje przemocy, ale z jakiegoś powodu chce pomóc dziewczynie. Pozwala jej dokonać wyboru. Jeśli Mina zgodzi się dla niego pracować, nie

"Mamy tylko lato" Klaudii Bianek, powieść o wakacyjnej miłości, to książka nie tylko na słoneczne dni. Sięgnijcie po nią w chwili, gdy chcecie poprawić sobie nastrój, gdy jest zimno i mgliście... Wtedy urok świata opisanego w powieści przemówi z podwójną siłą. Zachwyca przede wszystkim aura tej powieści. Gorące lato, mazurskie jeziora i muzyka w tle. Czas marzeń i czas miłości. Budzą się wspomnienia pierwszych porywów serca, wakacyjnych chwil z kochanym chłopakiem w tle. Alicja skończyła weterynarię. Ma zamiar poszukać pracy w zawodzie, ale na razie dorabia w ośrodku na Mazurach, gdzie pracuje jako kelnerka. Nataniel przybył tutaj wraz ze swoją muzyczną grupą Follow Your Dreams. Alicja początkowo obojętnie traktuje wokalistę muzycznego zespołu, choć podoba się jej, jak śpiewa. Ale Nataniel zwrócił uwagę na dziewczynę już pierwszego dnia. Jest cierpliwy, w końcu Alicja ulega jego urokowi. Zaczynają się spotykać, jednak dziewczyna stawia warunek: tylko do końca wakacji. Później każde z nich idzie w swoją stronę. Cóż, zazwyczaj przecież tak bywa. Wakacyjne miłości i zauroczenia są tak krótkie jak same wakacje. Fabuła książki, jak widać, nie jest specjalnie oryginalna. Coś, co urzeka, to atmosfera. Spokój, cisza, pełnia lata, nie ma tutaj tłumu turystów. Jest za to chłopak, dziewczyna i to, co rodzi się między nimi. Jak skończy się ta piękna historia? Trzeba przeczytać książkę, aby się dowiedzieć. Nie będzie nudy ani sztampy, będą zaskoczenia, nieoczekiwane zwroty akcji i... no właśnie, jak to się zakończy?

Niech Was nie zwiedzie pozorny spokój szetlandzkiej osady - pod płaszczykiem tradycji i stabilności może czaić się zło. Jakie? O tym już opowie Ann Cleeves w ostatniej części "Serii szetlandzkiej" pt. "Dziki ogień". W niewielkiej osadzie, na terenie gospodarstwa państwa Flemingów, znaleziono ciało młodej dziewczyny. Ofiara opiekowała się dziećmi jedynych bliskich znajomych Heleny i Daniela. Po raz kolejny okazuje się, że spokój, o którym marzyło małżeństwo, przeprowadzając się na Szetlandy, nie jest im dany. Ten, kto pozbawił życia Emmę Shearer, wybiera na miejsce zbrodni stodołę, gdzie całkiem niedawno dokonał samobójstwa poprzedni gospodarz. Czy ma to znaczenie? Emma Shearer nie była rodowitą mieszkanką osady. Przybyła tam kilka lat wcześniej i od samego początku pełniła funkcję opiekunki w jednym i tym samym domu. Nie plotkowano na jej temat ani nie posądzano jej o żadne niecne sprawki - żadnych romansów czy nawet drobnych kradzieży. A może było to tylko złudzenie? Może za przybyciem dziewczyny na wyspy kryje się jakaś tajemnica, a pozornie normalna przeprowadzka była w istocie ucieczką? Nikt wszak nie zna przeszłości Emmy. Tajemnice życia dziewczyny starają się odkryć Jimmy Perez i Sandy Wilson wraz z pomocą przybyłej Willow Reeves.

„Jeżeli w ciągu czterdziestu ośmiu godzin odgadniesz, dlaczego uprowadziłem tę kobietę, zostanie ona przy życiu. W przeciwnym razie – zginie.” Takim komunikatem rozpoczyna się perwersyjna gra seryjnego mordercy. Głodzenie, wlewanie atramentu do płuc, zamurowywanie żywcem w betonowym słupie… Monachijska policjantka Sabine Nemez rozpaczliwie szuka

"Nie wiesz dlaczego" Marcela Mossa to szokujący thriller psychologiczny, który od pierwszych stron wciąga czytelników w niebezpieczną podróż po meandrach ludzkiej psychiki i zmusza do refleksji na jak najbardziej aktualne tematy. W prestiżowym Liceum Freuda dochodzi do wydarzenia, które wstrząsa wszystkimi uczniami. Nastoletnia Dagmara znika, a ostatni raz widziano ją niedaleko szkoły, kiedy wsiadała do czyjegoś samochodu. Pojawia się coraz więcej teorii dotyczących jej tajemniczego zaginięcia. Niektórzy uważają, że dziewczyna, która zmagała się z depresją, postanowiła uciec i zacząć wszystko od nowa w odległym miejscu. Tymczasem mijają dwa miesiące, a śledczy wpadają na trop. Okazuje się, że Dagmara była pokłócona z trzema koleżankami. Wiki, Sara i Marta są coraz bardziej zdesperowane i na własną rękę starają się odkryć prawdę, aby w końcu oczyścić się z zarzutów. Dlaczego Dagmara uciekła i czy udało jej się przeżyć? Czy internetowe wyzwanie samobójców ma ze sprawą cokolwiek wspólnego?

Lord Alaric Wilde, syn księcia Lindow, jest najbardziej znanym mężczyzną Anglii, podziwianym z powodu mrożących krew w żyłach przygód i zawadiackiej urody. Wracając do kraju po latach egzotycznych podróży, nie miał pojęcia, jak jest sławny, dopóki na spotkanie nie wybiegł mu tłum rozentuzjazmowanych wielbicielek. Alaric chroni się w zamku swego ojca. Lecz właśnie w chwili, gdy uświadamia sobie, że cieszy się nie tyle sławą, co złą sławą,

"Cisza w Pogrance" Marcina Pilisa to książka dla miłośników historii i czytelników o mocnych nerwach. Stanowi kolejne podejście do tematu masakry wołyńskiej, wskutek której latem 1943 roku w bestialski sposób wymordowano tysiące rodzin polskich. Książka Marcina Pilisa nie przedstawia pełnej skali rzezi, nie zasypuje statystykami i obliczeniami. Cała doniosłość i ogrom tragedii emanują tutaj z pojedynczych historii bohaterów, których życie do pewnego momentu przebiegało na tyle normalnie, na ile mogło podczas wojny. Dwie siostry zakochują się w jednym chłopcu z pobliskiej wsi ukraińskiej. Uczucia rozkwitają, mimo że młodzieniec należy do UPA, a spokój coraz mocniej zakłócają pogłoski o mordowaniu Polaków w pobliskich wioskach. Jeśli do tej pory Polakom, Żydom i Ukraińcom udawało się żyć w zgodzie jako sąsiadom, to właśnie ma się to zmienić. Niewyobrażalne okrucieństwo i szał mordowania ogarnął wioski na Wołyniu, gdzie narzędziami zbrodni stawały się często siekiery i widły. Ukazanie tragedii przez pryzmat losu poszczególnych jednostek sprawia, że czytelnik utożsamia się z bohaterami.

13 listopada 2015 roku w wyniku zamachu w Bataclan, popularnym klubie w 11. dzielnicy Paryża, Antoine Leiris stracił swoją żonę, Hélène Muyal-Leiris. Podczas gdy kraj pogrążony był w żałobie, Leiris, szukając słów, którymi można by opisać ten horror, opublikował na portalach społecznościowych list skierowany do terrorystów, zatytułowany Nie zmusicie mnie do nienawiści. Książka, nosząca ten sam tytuł, co opublikowany zaledwie kilka dni po zamachu list, jest niezwykle wymownym i aktualnym głosem..