Biografie i wspomnienia | tania książka

"Camilla. Prawdziwa historia królowej małżonki" to opowieść o niegdysiejszej skandalistce a obecnie jednej z najbardziej szanowanych dam świata. Najpierw była po prostu Camillę Parker Bowles, później owianą złą sławą kochanką następcy tronu. Obecnie, jako królowa małżonka nadal wiernie trwa u boku miłości swego życia, króla Karola III. Przez wiele lat była uważana za skandalistkę i winną rozpadu małżeństwa Karola z księżną Dianą. Dopiero po śmierci Diany i długim okresie oczekiwania uzyskała akceptację królowej Elżbiety II i opinii publicznej. Zmarła w 2022 roku Elżbieta II ogłosiła, że księżna Kornwalii będzie mogła nosić tytuł królowej małżonki. Obecnie Camilla jest jednym z najbardziej zapracowanych i szanowanych członków rodziny królewskiej. Angażuje się od lat w wiele działań charytatywnych i społecznych. "Camilla. Prawdziwa historia królowej małżonki" to biografia pióra Angeli Levin. Książka opisuje wyboistą drogę Camilli od rozrywkowej dziewczyny do królowej małżonki, ukazując jej głęboką miłość do Karola, niezłomną postawę w obliczu przeciwności losu, empatię i odpowiedzialność za podjęte zobowiązania, a także tak charakterystyczny dla niej, inteligentny dowcip. Autorka bazuje przy tym na rozmowach z królową Camillą, jej przyjaciółmi i rodziną, ale również na dokumentach i źródłach historycznych.

Światowy bestseller o dramatycznych losach Holenderki żydowskiego pochodzenia, która przeżyła Ravensbrck Selma van de Perre miała siedemnaście lat, kiedy wybuchła druga wojna światowa. Do tego czasu bycie Żydem w Holandii nie miało żadnego znaczenia. Ale w 1941 roku ten prosty fakt stał się sprawą życia lub śmierci. Kilkakrotnie Selma uniknęła pojmania przez nazistów. Następnie w akcie buntu wstąpiła do ruchu oporu, używając pseudonimu Margareta van der Kuit. Przez dwa lata Marga ryzykowała wszystko. Używając fałszywego dowodu tożsamości i podając się za Aryjkę, podróżowała po całym kraju. Dostarczała biuletyny, wymieniała się informacjami, dbała o morale robiąc, jak później wyjaśniła, co trzeba zrobić. W lipcu 1944 r. skończyło się jej szczęście. Została przetransportowana do obozu koncentracyjnego dla kobiet w Ravensbrck jako więźniarka polityczna. W przeciwieństwie do swoich rodziców i siostry którzy, jak się później dowiedziała, zginęli winnych obozach przeżyła, używając swojego pseudonimu i udając kogoś innego. Dopiero po zakończeniu wojny pozwolono jej odzyskać tożsamość i odważyła się raz jeszcze powiedzieć: Mam na imię Selma. Teraz, mając dziewięćdziesiąt osiem lat, Selma opowiada swoją historię własnymi słowami.

Biografia autora bestsellerów "New York Timesa". Idealna dla fanów The Crown. W dzieciństwie i młodości były najbliższymi sobie osobami i najlepszymi przyjaciółkami. Kiedy jednak zrządzeniem losu ich wuj Edward VIII postanowił abdykować, relacje między Elżbietą a Małgorzatą uległy drastycznej zmianie. Małgorzata już zawsze musiała dygać przed siostrą, którą nazywała dotąd "Lillibet", i spełniać jej życzenia. Elżbieta patrzyła na wybryki młodszej siostry ze stoickim rozbawieniem, ale walka Małgorzaty o znalezienie sobie miejsca i pozycji w królewskim systemie - a także to, że niekiedy nie umiała sprostać jego oczekiwaniom - często były źródłem spięć i nieprzyjemności. Ta fascynująca książka bada relacje sióstr na przestrzeni lat: od idylli wczesnego, odizolowanego od świata życia, poprzez trudne lata wojny, aż po rozejście się ich dróg po śmierci ojca i wstąpieniu Elżbiety na tron. Andrew Morton dzięki swojej wyjątkowej pozycji na dworze królewskim zapewnia wgląd w życie tych dwóch jakże różnych sióstr - jednej pełnej obowiązku i odpowiedzialności, drugiej pełnej buntu i niezgody - oraz opisuje trwały wpływ, jaki wywarły na Koronę, rodzinę królewską i sposoby jej dostosowania się do zmieniających się obyczajów XX wieku.

Jeżeli jesteś miłośnikiem muzycznego talentu Dave'a Grohla i chcesz spojrzeć na karierę artysty z jego osobistej perspektywy, sięgnij po książkę rockmana "The Storyteller. Opowieści o życiu i muzyce". To swoista autobiografia , a zarazem wciągająca lektura dla każdego miłośnika rockowych i grunge'owych brzmień. Dave Grohl wraca do wydarzeń, które ukształtowały go jako artystę. Jego wspomnienia sięgają czasów pierwszej trasy koncertowej grupy Scream czy dramatycznie zakończonej współpracy z kultowym zespołem Nirvana. Autor odsłania kulisy narodzin rockowej grupy Foo Fighters. Opowiada również o występie na uroczystej gali rozdania Oscarów, wspomina Little Richarda oraz muzyków słynnego zespołu AC/DC. Książka "The Storyteller" to również opowieść o prywatnym życiu muzyka: przyjaźniach, miłościach i rodzinie, a zwłaszcza trzech córkach. Wyłania się z niej postać Dave'a Grohla jako człowieka skromnego, którego sława nie była w stanie zepsuć. Atut "The Storytellera" stanowi swobodny styl, pozbawiony nadmiernego nadęcia, a przepełniony dużą porcją autorskiego humoru.

Miłość zawiodła ją do Francji. Sztuka ją tam zatrzymała. Dwudziestoletnia Romy Schneider jest najlepiej opłacaną niemieckojęzyczną aktorką lat pięćdziesiątych. Rola Sisi, młodziutkiej cesarzowej, przyniosła jej międzynarodową sławę, uwielbienie widzów, ogromne pieniądze i status gwiazdy, ale jednocześnie wtłoczyła w ramy niewiniątka – zarówno na ekranie, jak i w życiu. W obliczu oczekiwań rodziny i rzeszy fanów, którzy widzą w niej ideał, a nie dorastającą dziewczynę, Romy nie ma odwagi, by zerwać z przesłodzonym wizerunkiem i rozwijać się artystycznie. Wszystko zmienia się, gdy w jej życiu pojawia się Alain Delon, debiutujący francuski aktor, będący zupełnym przeciwieństwem osób z jej otoczenia. Po burzliwym początku znajomości między młodymi rodzi się romans i dziewczyna decyduje się podążyć za ukochanym do Paryża. Ten związek może jednak zniszczyć nie tylko jej karierę, ale także relacje z najbliższymi. Niespodziewana propozycja od włoskiego reżysera stanie się dla aktorki okazją do zawalczenia o siebie. Michelle Marly przedstawia drogę, jaką Romy Schneider musiała przebyć, żeby uwolnić się od wizerunku Sisi i stać się tą wersją siebie, którą zawsze chciała być. Oparta na faktach powieść o fascynującej kobiecie, która u szczytu kariery odważyła się położyć na szali wszystko, by pójść własną drogą.

"George Sand i język wolności" to pasjonująca opowieść o niezwykłej kobiecie, która mimo życia w trudnych czasach nie porzuciła swoich marzeń i była w stanie osiągnąć więcej, niż zarzucały jej ograniczenia epoki. Beate Rygiert stworzyła pozycję, dzięki której można bliżej poznać historię Aurore Dudevant i dowiedzieć się, dlaczego jest ona znana jako George Sand. Aurore Dudevant w 1831 roku dokonała prawdziwej rewolucji - zarówno w życiu prywatnym, jak i społecznym. Porzuciła dotychczasowe małżeństwo z baronem, wyrzekła się arystokratycznego środowiska i stała się gotowa, by realizować własne marzenia. W męskim stroju udała się do redakcji słynnego dziennika "Le Figaro" i rozpoczęła warsztat swojego języka pisarskiego. Było to zajęcie nie do pomyślenia w przypadku kobiety. Niedługo później wraz ze swoim kochankiem wydała pierwszą książkę, a po zakończeniu związku zapragnęła opublikować własne dzieło. Jako kobieta nie miała na to szans pod własnym nazwiskiem - właśnie dlatego historia zna jej postać jako George Sand. "George Sand i język wolności" jest opowieścią o kobiecie, która przewyższała swoją epokę i nie godziła się z jej ograniczeniami. Stawiała czoła przeciwnościom losu, nie porzuciła nigdy walki o wolność i własne szczęście. Była niezwykłą pisarką, która stała się towarzyszką Fryderyka Chopina. Autorka książki Beate Rygiert wspaniale przedstawiła jej wizerunek, a swoją opowieść oparła na autentycznych źródłach.

Każdy przeżyty rok i każda nowa zmarszczka opowiadają o moim życiu... Już od dziecka, jeszcze zanim potrafiła zdefiniować, na czym polega jej niezgoda na wszechobecny maczyzm, Isabel Allende towarzyszył feminizm. W patriarchalnym chilijskim społeczeństwie jej trudny, buntowniczy charakter - u chłopców aprobowany jako istotny element męskości - był nie na miejscu. To jednak dzięki niej i jej podobnym "dobrym wiedźmom", jak Allende nazywa kobiety, które spotkała na swoje drodze i które razem z nią budowały feminizm drugiej fali, wiele córek na całym świecie może dziś wieść życie, o którym ich matki nie mogły nawet marzyć. Jak sama pisze, "nie muszę wymyślać bohaterek swoich powieści, silnych i zdeterminowanych kobiet, bo mam je wokół siebie". W autobiograficznej narracji bestsellerowa autorka opisuje kondycję kobiety we współczesnym świecie. Mimo dotychczasowych zdobyczy feminizmu wciąż jest bowiem wiele do zrobienia. Allende nie boi się poruszać takich zagadnień jak: role, które wyznaczają kobietom rodzina, społeczeństwo, kultura i religia, przemoc - fizyczna i psychiczna - jako narzędzie kontroli, zależność ekonomiczna, prawa reprodukcyjne czy okaleczanie żeńskich narządów płciowych, wciąż praktykowane w wielu częściach świata. Rozważania te przeplata opowieściami ze swojego życia. O dzieciństwie bez ojca i dorastaniu w społeczeństwie, w którym filarem rodziny jest kobieta, w kraju o jednym z najwyższych wskaźników przemocy domowej. O byciu pisarką w świecie wydawniczym zdominowanym przez mężczyzn. I o miłości romantycznej, zwłaszcza takiej, która spotyka człowieka pod koniec życia. W tej podróży towarzyszą jej dobre duchy: przyjaciółki, pisarki, aktywistki, polityczki, zmarła córka, kobiety w kryzysie, a także bohaterki literackie.

Kontynuacja niezwykłego literackiego projektu, który stał się światowym bestsellerem i wywołał dyskusje czytelników oraz krytyków na całym świecie. Książka "M. Mąż opatrznościowy" jest drugą częścią fabularyzowanej trylogii poświęconej Benitowi Mussoliniemu. Po entuzjastycznie przyjętym pierwszym tomie Antonio Scurati powraca z opowieścią o dalszych losach Mussoliniego i rozwoju faszyzmu we Włoszech. Akcja książki dzieje się w latach 1925-1932. Duce ma już pełnię władzy nad państwem, ale sam zmaga się z poważną chorobą, która omal nie pozbawia go życia. Robi wszystko, by przeforsować kolejne swoje pomysły i ostatecznie zlikwidować demokrację. Jednocześnie z wysokości swojego urzędu obserwuje ciągłe konflikty między swoimi faszystowskimi stronnikami. Wymarzona droga do autorytaryzmu nie jest dla niego usłana różami. Wódz jest jednak zdeterminowany, a sił dodaje mu zawiązująca się relacja z młodym Adolfem Hitlerem, który ma podobne plany. Autor w swojej książce w mistrzowski sposób splata wątki fabularne z faktami historycznymi i autentycznymi wypowiedziami bohaterów, kreśląc przerażający obraz czarnych lat historii Europy. Książka "M. Mąż opatrznościowy" jest bardzo aktualną w Europie przestrogą przed autorytarnymi dążeniami władzy.

Książka "M. Syn stulecia" jest wstrząsającą powieścią o jednym z najgroźniejszych dyktatorów XX wieku. Jak sukces włoskiego polityka wpłynął na losy całego świata? Benito Mussolini to postać, która szokuje i zadziwia wielu historyków. Jego brutalne dojście do władzy wzbudziło uwagę całej Europy, a skrajne poglądy doprowadziły do utworzenia jednej z najgroźniejszych ideologii politycznych, jaką jest faszyzm. W tej książce Antonio Scurati skupia się na sylwetce dyktatora Włoskiej Republiki Socjalnej. Głównym bohaterem powieści staje się sam Mussolini, a jego wyobrażenia i teorie stanowią najważniejszy temat rozważań autora. Pisarz przedstawia rzetelną biografię polityka, wskazuje korzystne warunki do przejęcia władzy, a także ujawnia fakty z życia Benita Mussoliniego, o których zapomniano na przestrzeni lat. Pozycja "M. Syn stulecia" jest książką, która obrazuje rozważania autora o zagrożeniach zapoczątkowanych w XX wieku i wciąż stanowiących niebezpieczeństwo dla współczesnego świata. Pisarz wskazuje cechy oraz poglądy włoskiego przywódcy, które stały się inspiracją dla wielu przyszłych dyktatorów. To niezwykle odważna powieść biograficzna z przejmującą konkluzją na temat społeczeństwa.

Zbiór opowiadań wojennych, opartych na prawdziwych wydarzeniach. Ponure obrazy zagłady, naładowane wieloma katastrofalnymi emocjami, ale i nadzieją. Każde opowiadanie to inna historia, ale wszystkie łączy ludzkie cierpienie, przerażająca rzeczywistość, trudne dylematy, ucieczki, powroty, niewola, obozy śmierci.

Opowieść o kobiecie kochanej przez króla, lecz znienawidzonej przez dwór. Dramatyczne dzieje Elżbiety Granowskiej, która zanim została królową, przeżyła wielką miłość i gorzkie upokorzenie. Jest to bogaty fresk historyczny i obyczajowy, który daje interesujące tło spiskom, zasadzkom i intrygom.

Najlepsza książka non-fiction roku 2017 według "Wall Street Journal" Dlaczego Leonardo da Vinci nie ukończył tak wielu ze swoich dzieł? Dlaczego jako zadeklarowany pacyfista konstruował machiny wojenne dla rodziny Borgiów? Dlaczego przez kilkadziesiąt lat wszędzie zabierał ze sobą Monę Lisę, jednak nigdy nie dokończył jej malować? Dlaczego pisał wspak i czy naprawdę toczył wojnę z Michałem Aniołem? Mike Lankford przybliża Włochy z czasów renesansu: zapachy, smaki i dźwięki. Czasy wojen, plag i intryg dworskich, zaciekle konkurujących ze sobą artystów oraz tyranów o morderczych skłonnościach i zamiłowaniu do sztuki. Przedstawia życie da Vinci jako powieść przygodową, fascynujące i pełne niebezpieczeństw - ucieczki, przetrwanie wojny u boku przyjaciela, Machiavellego, walka o możliwość tworzenia i niełatwe decyzje, jakie się z tym wiązały. Także te za cenę samotności. Rozbija mity i buduje Leonarda od nowa. Tworzy dla współczesnych czytelników portret geniusza, który od wieków pozostaje równie tajemniczy jak największe z jego dzieł, będących wyrazem buntu i niewyczerpanym źródłem inspiracji.

Zastanawialiście się kiedyś, czy życie tłumacza lub tłumaczki może być na tyle ciekawe, aby stanowić interesujący materiał na książkę? Jeśli tak, to koniecznie sięgnijcie po wydaną w tym roku pozycję Krzysztofa Umińskiego "Trzy tłumaczki". Jak sugeruje tytuł, książka Krzysztofa Umińskiego - który, co warto zaznaczyć, sam zajmuje się tłumaczeniem - dotyczy postaci trzech zasłużonych tłumaczek: Joanny Guze, Anny Przedpełskiej-Trzeciakowskiej oraz Marii Skibniewskiej, dzięki którym na polskim rynku ukazały się pozycje takich autorów, jak chociażby J. R. R. Tolkien, William Faulkner czy Albert Camus. Jednakże książka "Trzy tłumaczki" nie jest tylko przygotowanym przez autora i uzupełnionym zdjęciami życiorysem poszczególnych osób - dla Krzysztofa Umińskiego bohaterki stanowią bowiem okazję do podjęcia kwestii związanych z aspektami przekładu, jak również profesją tłumacza. O trudach związanych z tym właśnie zawodem można również poczytać w książkach Elżbiety Tabakowskiej, emerytowanej profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego - "O przekładzie na przykładzie. Rozprawa tłumacza z "Europą" Normana Daviesa" (1999) oraz "Tłumacząc się z tłumaczenia" (2009) - w których autorka opisuje przeszkody, na które może natrafić tłumacz podczas pracy nad przekładem.

Odważna i bezkompromisowa powieść o Normie Jeane Baker, kobiecie, z której kultura Hollywood zrobiła produkt. Historia narodzin i upadku najbardziej błyskotliwej kariery w kinematografii światowej. W jednym ze swoich najbardziej ambitnych dzieł Joyce Carol Oates odważnie przedstawia wewnętrzne, poetyckie i duchowe życie Normy Jeane Baker – dziecka, kobiety, nieszczęśliwej celebrytki i idealizowanej blondynki, którą świat poznał jako Marilyn Monroe. Jej życie było naznaczone dramatami, smutkiem i żalem. Oraz ogromną tęsknotą za uczuciem. Lgnęła do mężczyzn, szukała miłości na siłę, wchodziła w trudne, i niszczące związki. Jej życie dalekie było od bajki rodem ze srebrnego ekranu. Była boginią dla tłumów, a tak naprawdę nieustannie szukała akceptacji, piękna i miłości. Zaskakująco intymnym i bogatym głosem Norma Jeane opowiada własną historię kultowej amerykańskiej artystki – mocno skonfliktowanej i zdeterminowanej – która w pewnej chwili się zagubiła. To poruszający obraz kultury zahipnotyzowanej przez własne mity, a także niepewnej rzeczywistości kruchych żywotów, które kultura ta pochwyciła w swój drapieżny uścisk. Blondynka to monumentalna epopeja, która jest hołdem dla nieuchwytnej magii i zniszczenia, które stały za kulisami powstania wielkiej amerykańskiej gwiazdy XX wieku.

Porywająca opowieść o jednej z największych wirtuozek wszech czasów. Lipsk, 1835 rok: szesnastoletnia pianistka Clara gra przed pełną salą. Od pięciu miesięcy jest na tournée. Towarzyszy jej ojciec. To, co wydaje się harmonijną współpracą, w rzeczywistości jest dla dziewczyny piekłem. Apodyktyczny Friedrich Wieck traktuje życie i karierę córki jak dochodowy projekt. Sytuacja się komplikuje, kiedy wychodzi na jaw, że Clara jest zakochana w dawnym uczniu ojca, Robercie Schumannie - nowatorskim kompozytorze, którego pan Wieck ceni jako artystę, ale zupełnie nie szanuje jako człowieka. Kiedy więc okazuje się, że ktoś taki miałby zaprzepaścić jego wieloletnie starania, zabrania młodym się spotykać. Ale Clara postanawia walczyć o tę miłość i prawo do kształtowania własnego życia. Z biegiem czasu jednak nie jest już pewna, czy przyszłość z Schumannem to spełnienie jej marzeń, czy jedynie przejście z zależności od jednego mężczyzny w zależność od drugiego. Czy wielki talent i jeszcze większa miłość do muzyki pozwolą Clarze odrzucić konwenanse epoki i mimo licznych głosów sprzeciwu występować na najważniejszych europejskich scenach?

Poznaj lepiej prawdziwego mistrza ceramiki. Bolesława Książka. Dzięki tej lekturze przyjrzysz się bliżej wspaniałemu artyście i jego wyjątkowym pracom. Bolesław Książek, czyli tytułowy czarodziej z Łysej Góry, jest jednym z najznakomitszych ceramików polskich. Był znany i ceniony już w momencie, gdy porzucił Kraków, aby przenieść się do małej miejscowości, zlokalizowanej obok Tarnowa. Od tego momentu Łysa Góra stała się jego miejscem na świecie, a zakład ceramiczny pozwolił mu realizować swoją największą pasję. Artysta poświęcał niemal każdą chwilę "Kamionce". Nie wykonywał jedynie obowiązków, przynależnych do dyrektora artystycznego. Zajmował się także sprawami technicznymi, a nawet można było natrafić na niego z miotłą w ręku. Przez około 20 lat, które spędził w Spółdzielni Pracy Rękodzieła Ludowego i Artystycznego, udało mu się stworzyć około 1600 rzeźb ceramicznych, ceramiki architektonicznej, wzorów naczyń dekoracyjnych i użytkowych i płyt okładzinowych. Poznaj bliżej niezwykłego artystę i zaczytaj się w książce "Czarodziej z Łysej Góry. Opowieść o Bolesławie Książku", człowieku, który w swoją pracę wkładał całą duszę, jak i serce. Prace artysty, wyróżniające się niezwykłym kunsztem wciąż olśniewają i zachwycają wysokim poziomem wykonania. Po 26 latach od śmierci artysty, jego dzieła można oglądać w najważniejszych muzeach w Polsce, a także znanych galeriach z całego świata. Autorką wyjątkowej książki, poświęconej niezwykłemu polskiemu artyście, jest Bożena Kostuch. Dzięki jej wnikliwej pracy możemy dziś cieszyć się lekturą, oddającą prawdziwy hołd wielkiemu człowiekowi. Aby stworzyć rzetelną publikację, Bożena Kostuch odbyła rozmowy z rodziną artysty, jak i ludźmi związanymi z "Kamionką" z Łysej Góry. Autorce udało się również dotrzeć do materiałów archiwalnych. Bożena Kostuch jest znawczynią XIX i XX wiecznej ceramiki, a także autorką publikacji z zakresu historii sztuki oraz historii. Jej najbardziej docenianą książką jest pozycja pt. "Kolor i blask. Ceramika architektoniczna oraz mozaiki w Krakowie i Małopolsce po 1945 roku". Książka została uhonorowana tytułem Krakowskiej Książki Kwietnia 2016, a także wyróżniona w Konkursie na Wydarzenie Muzealne Roku SYBILLA 2015 (kategoria Publikacje).

Zupełnie nowe wydanie wspomnień Jarosława Iwaszkiewicza, pozbawione zmian wprowadzonych przez cenzurę. Wspomnienia pisarza tworzą wyjątkowy ciąg zdarzeń, z którym powinien zapoznać się każdy fan twórczości artysty. W "Książce moich wspomnień" wybitny twórca zabiera nas w podróż do czasów swojego dzieciństwa. Młodość spędzona w okolicach Kresów ukształtowała młodego poetę, urodzonego w 1894 roku. W książce znajdziemy barwne opisy życia codziennego oraz towarzyskiego pisarza, rozgrywające się w środowisku ówczesnej zubożałej szlachty. Autor we wspomnieniach wraca do dramatycznego okresu lat wojny, który odcisnął się piętnem na całej jego twórczości. Powieść ukazuje również malownicze portrety wybitnych twórców takich jak Julian Tuwim, Jan Lechoń czy Karol Szymanowski, którzy należeli do grona przyjaciół autora. Okres odzyskiwania niepodległości i niezwykłe wydarzenia temu towarzyszące, zostały okraszone fascynującymi anegdotami z życia artystycznego II Rzeczpospolitej. Książka prezentuje dystans pisarza do siebie oraz otaczającego go świata. Znajdziemy tutaj autoironiczne obserwacje ukazujące ambicje artysty oraz towarzyszące temu kulisy powstawania wielu utworów. Iwaszkiewicz jest mistrzem stylu i słowa, który w niezwykły sposób operuje językiem. Wspomnienia doskonale ukazują atmosferę okresu międzywojennego, stając się porywającą lekturą, która wciąga czytelników już od pierwszych stron.

Kim naprawdę był Kazimierz Pułaski? Pomnikowym herosem, wzorem do naśladowania? Nie! Lecz ten bohater Polski i USA nie był też nieudacznikiem, jak chcieliby jego krytycy. Był fascynującą postacią z krwi i kości. Postacią, którą mogły popychać do działania nieco inne motywy, niż nam się dotąd wydawało. Nie tylko patriotyzm, szlachecka duma i awanturnicza natura, lecz także głęboka potrzeba ukrycia swojej inności i zrekompensowania słabości. Czy był kobietą, jak sugerowały media po sensacyjnych badaniach kilka lat temu? Nie. Lecz ludzie z jego epoki mogli go brać za odmieńca. A jedyna kobieta, z którą mogła połączyć go miłość, przysporzyła mu więcej trosk niż szczęścia - przez wielką politykę, rodową dumę, intrygi i pieniądze... Zapraszamy w czasy konfederacji barskiej, epokę upadku Rzeczypospolitej i wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych. Zapraszamy do Polski zgniecionej rosyjskim butem, na bezdroża Turcji, do portowych dziur i pięknych salonów Francji oraz do dalekiego Nowego Świata. Poznajcie Pułaskiego: karciarza i rycerza Czarnej Madonny, ryzykanta i pyszałka, zamachowca i szermierza pióra, pierwowzór Kmicica i ikonę Polaków w USA, niezrównanego jeźdźca i konfliktowego dowódcy, odrzuconego syna i niespełnionego wojownika. W tej książce znajdziecie jego życie prawdziwe i zmistyfikowane. Z wywiadów z naukowcami rozmaitych specjalności dowiecie się, co mogło go trapić i jak wyglądał świat epoki Pułaskiego. To był także świat króla Stasia, carycy Katarzyny, Kościuszki, Beniowskiego, Waszyngtona, Franklina, Hamiltona i wielu innych znakomitych postaci, które towarzyszą Pułaskiemu na kartach tej książki.

Konkursy piękności odbywały się już w czasach starożytnych, lecz międzynarodową popularność zdobyły dopiero w dwudziestoleciu międzywojennym. To właśnie w latach 20. odbyły się w Polsce pierwsze wybory Miss Polonia, na których o tytuł najpiękniejszej Polki rywalizowały ze sobą przedstawicielki różnych miast, zawodów i warstw społecznych. Uczestniczki i laureatki przedwojennych konkursów piękności były kobietami o fascynujących życiorysach. Znajdziemy wśród nich zarówno spełnione żony i matki, jak i skandalistki, które prowadziły burzliwe życie uczuciowe. Zróżnicowane były również ich postawy w czasie II wojny światowej – niektóre zaangażowały się w działalność polskiego podziemia, inne zaś zdecydowały się na współpracę z Niemcami. Po wojnie często wybierały życie na emigracji, te zaś, które pozostały w kraju, nie miały w czasach PRL-u łatwego życia. Na podstawie artykułów prasowych, dokumentów i wspomnień Marek Teler opisuje przebieg konkursów piękności w II Rzeczypospolitej i przedstawia niezwykłe losy przedwojennych królowych piękności. Rozprawia się z mitami, które przez lata narosły wokół wyborów miss, tropi rozmaite skandale związane z konkursem i stara się zrozumieć, dlaczego cieszył się on tak dużą popularnością ze strony młodych dziewcząt.

Prawnuczka Władysława Łokietka, wnuczka Kazimierza Wielkiego, kuzynka Jadwigi Andegaweńskiej. Piastówna, na którą czeka polska korona. Królowa, która ma tchnąć życie w jagiellońską dynastię. Czy może być światlejsza przyszłość? Anna jedzie do Krakowa, który oczekuje Pani Przyrodzonej z otwartymi sercami, ale ona już pierwszego dnia zamiast do komnat wawelskich trafia do klasztoru… Anna Cylejska jako druga żona Władysława Jagiełły staje się świadkiem jednych z najważniejszych wydarzeń w dziejach polskiej historii – konfliktu polsko-krzyżackiego, wydarzeń grunwaldzkich, chrztu Żmudzi, unii horodelskiej i jest bohaterką kolejnej mojej powieści.

Opowieść o człowieku, który przez wiele lat był premierem PRL. Po utracie władzy internowany przez kolegów partyjnych, którzy uczynili z niego kozła ofiarnego odpowiedzialnego za błędy „realnego socjalizmu”. Zginął śmiercią tragiczną - zamordowany w swoim domu wraz z żoną. Okrutna zbrodnia do dziś nie doczekała się wyjaśnienia i stanowi jedną z największych zagadek III RP.

Niezwykła opowieść o księżnej Izabeli, jednej ze sławniejszych dam swojej epoki. Kobiecie silnej, wzbudzającej podziw, ale też liczne kontrowersje. Książka ukazuje jej pasje, kompleksy, budzące zgorszenie romanse, tragedie życiowe, a także obraz Rzeczypospolitej XVIII w., skonfliktowanych Polaków, zdrajców i patriotów.

Książka, która ukazuje polską historię w nieco inny sposób. Zobacz, jak wyglądało życie jednego z agentów, poświęcających swoje życie w niejednej słusznej sprawie. "Cichociemny. Przybylik" to pozycja książkowa, która ukazuje historię życia jednego z grupy cichociemnych, Stefana Przybylika. Podobnie jak reszta jego towarzyszy, przeszedł szkolenie w Anglii, a w czasie II wojny światowej został zrzucony do Polski. Przez całą swoją służbę pozostał niezłomny, nie uległ, mimo trudów, z jakimi musiał się mierzyć. Udało mu się wyrwać z objęć śmierci, choć wcale nie było łatwo. Mierzył się ze środowiskiem sowieckich łagrów, więzieniu gestapo, a także funkcjonariusze Urzędu Bezpieczeństwa PRL. W historii tej znalazło się mnóstwo ucieczek, czas spędzony w niewoli, zwroty akcji, o jakich nikt by nie pomyślał. Choć życie Stefana Przybylika niejednokrotnie przypominało film akcji, żaden z elementów historii przedstawionej w publikacji nie został podkoloryzowany ani zmieniony. Stefan Przybylik vel Stefan Przygodzki był żołnierzem Armii Andersa oraz Polskich Sił Zbrojnych, działający pod pseudonimami "Gruch" oraz "Fonja". Służył też jako oficer Armii Krajowej i kapitan łączności. Urodził się drugiego września 1918 roku w Kidowie, natomiast zmarł piątego grudnia 2007 roku w Zakopanem. Współtworzył film dokumentalny "My, Cichociemni. Głosy żyjących", który wyreżyserował Paweł Kędzierski. Za obecny kształt książki "Cichociemny. Przybylik" odpowiada Wojciech Markiewicz.

Bezwzględna despotka i przyjaciółka filozofów, przebiegła w polityce i rozmiłowana w sztuce. Zwycięska cesarzowa i nienasycona kochanka. Semiramida i Messalina Północy. Caryca Rosji Katarzyna II zwana Wielką przez ponad 34 lata (1762-1796) rządzi twardą ręką, krwawo tłumi bunty, prowadzi zręczne gry polityczne i zwycięskie wojny. Unicestwienie potęgi tureckiej, przyłączenie Krymu, rozbiory Polski – zawsze w imię świętych interesów imperium. Mieni się liberalną, a postępuje jak autokratka: tortury i morderstwa są nieodłączną częścią jej polityki. Wzniosłe idee filozofów nie przeszkadzają jej umacniać poddaństwa, a mimo to dla swego ludu pozostaje ukochaną „mateczką”. Ostentacyjnie wspiera pisarzy i artystów, ale to tylko propaganda na użytek oświeconej Europy. W miłości jest wstydliwa w słowach, rozwiązła w czynach. Obdarzona krwistym i porywczym temperamentem, mężczyzn ma za narzędzia rozkoszy. Żelazną wolą, pracowitością i inteligencją osiąga wszystko, czego pragnęła. Poślubia nie tylko następcę rosyjskiego tronu, którego niebawem zamorduje – poślubia samą duszę rosyjskiego narodu. Niemka, w której żyłach nie płynie ani kropla krwi rosyjskiej, staje się ucieleśnieniem Rosji. HENRI TROYAT to wybitny pisarz francuski, historyk i biograf pochodzenia rosyjskiego, laureat Nagrody Goncourtów, członek Akademii Francuskiej, znawca dziejów Rosji, autor wielu powieści oraz biografii, m.in. Piotr Wielki i Iwan Groźny. W porywającej książce kreśli barwny, wielowymiarowy portret Katarzyny Wielkiej: wybitnej i przerażającej władczyni rozkazującej królom i kobiety z krwi i kości, ulegającej skrajnym namiętnościom.

Kim naprawdę był twórca Imperium Rosyjskiego? Fascynującym geniuszem, który słaby i zacofany kraj przekształcił w mocarstwo? Czy przerażającym szaleńcem, który bez wahania przelewał krew poddanych i własną ręką zadał śmierć zbuntowanemu synowi? Nigdy nie zostało rozstrzygnięte, kto naprawdę był ojcem Piotra, bo ani fizycznie, ani psychicznie nie był podobny do cara Aleksego. Piotr I Wielki, koronowany na cara w 1689 roku, w 1721 roku przyjmuje tytuł Cesarza Wszechrusi. Obala dawne obyczaje z niewiarygodną zaciekłością, obcinając brody i głowy, narzucając swym rodakom europejskie stroje i poglądy. Przeprowadza radykalne reformy administracji, prawa, finansów, gospodarki. Tworzy regularną armię i flotę. Wojuje kosztem tysięcy ludzkich istnień z Turkami i Szwedami. Poświęca życie tysięcy, wznosząc na moczarach nową stolicę – Sankt Petersburg. Kładzie podwaliny pod nowoczesny przemysł, buduje drogi, zakłada szkoły, unowocześnia rolnictwo. A wszystko za cenę zniewolenia narodu, wydanego na łup skorumpowanej biurokracji. Władca niezmierzonego kraju umie posługiwać się kompasem, siekierą cieśli i katowskim toporem. Buduje statki i wyrywa zęby swoim poddanym. To olbrzym, który góruje wzrostem nad otoczeniem. Mocarz, który łamie w rękach podkowy. Prostak, który znajduje upodobanie w obżarstwie, pijaństwie, rozpuście i błazenadach, rozmiłowany jest w europejskiej cywilizacji i przemocą chce do niej wprowadzić Rosję. Gdyby nie świadectwa historyczne, można by sądzić, że car Piotr I Wielki jest mitycznym tworem ludowej wyobraźni, nie zaś autentyczną postacią z krwi i kości.

Iwan IV – osierocony przez ojca i matkę, oddany pod opiekę wydzierających sobie władzę bojarów – od dzieciństwa uczy się przebiegłości i okrucieństwa. W 1547 roku koronuje się i ogłasza pierwszym carem Wszechrusi. Ma wtedy siedemnaście lat. Od razu staje się władcą despotycznym. Skłonność do przemocy i rozwiązłości łączy z chorobliwą wręcz pobożnością. Sadysta i mistyk zarazem, ma się za namiestnika Boga na ziemi i z góry rozgrzesza się z wszelkich występków, bo święcie wierzy, że zło czyni w tajnym porozumieniu ze Stwórcą. Wybujała podejrzliwość każe mu wszędzie dostrzegać szpiegów i zdrajców. Jego najwierniejsi dworzanie giną jeden po drugim okrutnie torturowani. Kocha przelewać krew, ale kocha też kobiety. Żeni się osiem razy, nie bacząc na dezaprobatę Kościoła. Jednocześnie jest wybitnym reformatorem. Gorliwie pracuje nad reorganizacją kraju i poszerzeniem jego granic w nieustannych walkach, ze zmiennym szczęściem, z Polakami, ze Szwedami, z Tatarami... I tak, rozdarty między wizjonerską błyskotliwością i przenikliwością umysłu a okrucieństwem, między dewocją a rozpustą, car Iwan Groźny pozostaje nieodgadnioną zagadką. Kim był naprawdę krwawy twórca carstwa rosyjskiego? HENRI TROYAT – wybitny francuski pisarz, historyk i biograf pochodzenia rosyjskiego, laureat Nagrody Goncourtów, członek Akademii Francuskiej, znawca dziejów Rosji, autor wielu powieści oraz biografii, m.in. Piotr Wielki, Katarzyna Wielka, Aleksander I, w zapierającej dech w piersi opowieści ożywia fascynującą i kontrowersyjną postać, a wokół niej zgiełk bitew, barbarzyński przepych dworu, mroczną atmosferę izb tortur. Odkładamy tę książkę oszołomieni zawartą w niej namiętnością, drapieżnością i tajemnicą...

O ojcostwie – szczerze i z poczuciem humoru. Tata 3D czyli rodzinny triathlon z przeszkodami to zbiór felietonów, w których Maciej Stuhr opowiada o potrójnym doświadczeniu ojcostwa. Pierwsza część – „Tata Tadzika” – dotyczy przygód z nowo narodzonym synem. Listy do Tadeusza autor pisał od momentu tuż przed narodzinami syna, po chwilę, w której skończył on dwa lata. Drugą część – „Tata Mati” – Maciej Stuhr zaczął tworzyć w momencie, gdy Matylda skończyła 18 lat i traktuje ona o byciu rodzicem dorosłej córki. Obraz ojcowskich przygód autora dopełnia część trzecia, czyli „Oczyma ojczyma”, poświęcona Stasiowi, będącemu w połowie drogi do dorosłości. Tata 3D to książka, w której Maciej Stuhr otwarcie i z wrażliwością odkrywa oblicza ojcostwa. A także po raz kolejny udowadnia literacki talent i zachwyca wyobraźnią oraz poczuciem humoru.

"NICZEGO NIE BĘDĘ UKRYWAĆ" Mika wychowywała się w blasku reflektorów skierowanych na jej sławnych rodziców: Urszulę Dudziak i Michała Urbaniaka. Nikt nie wiedział o tym, jak bardzo czuła się samotna. Alkohol szybko stał się jej pocieszeniem i ucieczką od codzienności. Chwilami bywało naprawdę dobrze, czuła się szczęśliwa, brylowała wśród znajomych, pędziła za miłością. I nagle pojawiały się lęk i wszechogarniający ból. Nie pomagał już nawet alkohol. Pragnęła tylko, żeby wszystko zniknęło. O chorobie Mika wspomniała po raz pierwszy przypadkiem, będąc w manii. Teraz już z pełną świadomością i mocą mówi o diagnozie: choroba afektywna dwubiegunowa. Wraz z Miką, przez ponad 20 lat, chorowała cała jej rodzina. Mika Urbaniak w pierwszej tak szczerej rozmowie opowiada o swoim uzależnieniu, chorobie i miłości, która uratowała jej życie. "URATOWAŁAM SIEBIE TEŻ JA SAMA, KIEDY ZROZUMIAŁAM, JAK BARDZO CHCĘ ŻYĆ".