Nowości

Kolejna książka autorstwa jednej z najbardziej lubianych autorek literatury obyczajowej - Magdaleny Kordel. "Okno z widokiem" to historia, w której przeszłość będzie przetykać się z teraźniejszością i dzięki temu lepiej poznamy od wielu lat ukrywane sekrety. Pora poznać Różę i jej walkę o to, co kocha. Róża jest archeologiem. Pewnego dnia, gdy na jej uczelni wybucha afera, dziewczyna decyduje się na ucieczkę z tego zamętu i udaje się do miejsca, będącego jej rajem na ziemi. Mowa tutaj o Malowniczym. Miejscu, które już od najmłodszych lat było dla Róży swego rodzaju ostoją, chroniącą ją przed złem otaczającego ją świata. Właśnie dlatego zdecydowała się tutaj udać, kiedy sprawy uległy komplikacjom. W Malowniczym czeka na Różę jej ukochana babcia ze swoim partnerem. Wszystko wydaje się idealnym scenariuszem, gdzie dziewczyna może w gronie najbliższych przez chwilę zapomnieć o zmartwieniach. Jednak ten stan nie trwa zbyt długo i zostaje zniszczony przez wiadomość o tym, że pewien bogaty inwestor wykupił ziemię i planuje zburzyć tak bardzo lubianą przez Różę kapliczkę św. Antoniego. Informacja ta sprawia, że w dziewczynie budzi się nowa siła. Zbiera ona w sobie całą odwagę i motywację, aby zawalczyć o miejsce, które jest tak bliskie jej sercu. Wiedząc, że sama za wiele niestety nie będzie w stanie wywalczyć, decyduje się zebrać bliskich i zaangażować w sprawę każdą osobę, którą napotka na swojej drodze. Stawka jest dla niej zdecydowanie większa, niż może się to początkowo wydawać. Czy razem, wspólnymi siłami uda im się ocalić raj na ziemi?

Kolejna powieść Magdaleny Kordel, która potrafi rozbudzić wyobraźnię każdej Czytelniczki. Marzenia są przecież po to, by je spełniać, a myślenie? myślenie najlepiej zostawić wtedy innym. Klementyna wciąż marzy o własnej cukierni, takiej małej, klimatycznej, w której czułaby się panią. Chciałaby stworzyć wyjątkowe miejsce o domowej atmosferze, do jakiego ludzie wracaliby z uśmiechem na ustach. Mimo wszystko, ma pewne obawy i nie wie, czy zdecydować się na tak poważny krok. W końcu to wywróci jej życie do góry nogami! Ma jednak ogromne wsparcie w najlepszej przyjaciółce Imce, której pokłady optymizmu zdają się być niewyczerpane. Do jej życia wiele kolorów wnosi także mała Dobrochna. Melancholia dopada jednak babkę Agatę, która wciąż myśli o tym, co było i już nigdy nie wróci. Czy naprawdę nic się nie zmieni w szarym, ponurym życiu staruszki? Czy Klementynie wreszcie uda się zrealizować życiowe plany i odnaleźć szczęście? Magdalena Kordel jest polską pisarką, która odpowiada za takie bestsellery książkowe, jak: "Uroczysko" czy "Sezon na cuda". Pisanie miało dla niej stanowić rodzaj pewnej terapii, ponieważ chciała raz na zawsze odciąć się od trudnej przeszłości, którą starała się wyrzucić z pamięci. Obecnie zaskakuje swoimi powieściami rzesze oddanych Czytelniczek. Kocha czytać i podróżować.

“Wino z Malwiną” to nowa książka polskiej pisarki Magdaleny Kordel. To kolejna wzruszająca powieść o życiu, ludzkich problemach i rozterkach. Lektura lekka, przyjemna, z odpowiednią dawką humoru jednocześnie wyróżnia się oryginalnością i dogłębnymi opisami uczuć. “Wino z Malwiną” to pozycja idealna dla każdej dziewczynki, nastolatki i kobiety. Szczęście to czas przejściowy. Podobnie jest ze smutkiem. Jednak gdy los rzuca tyle kłód pod twoje nogi, wydaje się, że ponowne wyjście na prostą jest niemal niemożliwe. Tak właśnie myślała Majka, kiedy wraz ze swoją córką Manią starała się ponownie odnaleźć spokój. W niewielkiej miejscowości Malownicze w Sudetach znajduje się pensjonat Uroczysko. Ładna okolica, przyjaźnie nastawieni mieszkańcy i zielone otoczenie sprawiają, że miejsce jest wprost idealne dla każdej zagubionej duszy. Tam właśnie trafia Majka i jej córka. Wspaniale przyjęta, dopiero tutaj pozwala sobie na myśl, że być może wreszcie odnalazła upragniony spokój. Kobieta zadomawia się, również Mania czuje się tutaj bardzo dobrze i pewnie. Dodatkowo życie uczuciowe Majki rozwija się w niespodziewanym kierunku. Gdy wszystko układa się tak idealnie, do Malowniczego dociera plotka o przybyciu tajemniczej Niemki. Nikt nie wie, kim dokładnie jest ani czego chce. Pewne jest jedynie, że pragnie przejąć majątki sąsiadujące z pensjonatem. Kim jest zagadkowa Niemka i czy Majka powinna martwić się jej przyjazdem? Czy kobieta znowu będzie musiała szukać miejsca do życia? “Wino z Malwiną” pokazuje, jak bardzo los może nas zaskoczyć. Opowiada o niepokoju, lęku, ale również przyjaźni i miłości. Udowadnia, że to, co nieznane, nie zawsze musi wzbudzać negatywne uczucia. Wręcz przeciwnie - pokazuje, że nigdy nie powinniśmy oceniać tytułowego wina, zanim go nie spróbujemy.

Czytelnicy, którzy nie poznali jeszcze wysoko ocenianej, debiutanckiej powieści Kirstin Valdez Quade pod tytułem "Pięć ran", powinni czym prędzej uzupełnić swoje kolekcje książek o tę pozycję, by sprawdzić, czy rzeczywiście jest to lektura tak godna uwagi. Opowieść przedstawia losy szesnastoletniej Angel. Dziewczyna w zaawansowanej ciąży ucieka od matki do ukochanej babci Yolandy oraz ojca, który do tej pory był dla niej prawie jak nieznajomy. Trwa Wielki Tydzień, a wnuczka nie zdaje sobie sprawy, że czas babci pomału się kończy, gdyż choruje ona na złośliwego guza mózgu. Yolanda zamierza przekazać smutne wieści całej rodzinie przy świątecznym obiedzie, który planuje zorganizować po powrocie z wakacji w Las Vegas. Jak wszystkie te zmienne koleje losu wpłyną na relacje wewnątrz kilkupokoleniowej rodziny?

“Serce w obłokach” to trzeci tom bestsellerowego cyklu "Miasteczko". Mistrzyni polskiej powieści obyczajowej powraca, a wraz z nią nasze ulubione bohaterki... Klementyna od zawsze pragnęła trzech rzeczy: dozgonnej, wiernej miłości, szczęśliwego domu i błogiego spokoju. Kiedy wszyscy mieszkańcy miasteczka z niecierpliwością czekają na otwarcie cukiernii, Klementyna nie spodziewa się nawet, że oto rzeczywistość ma szansę przyćmić wszystko, czego tak bardzo pragnęła w skrytości serca. Tymczasem rezolutna Dobrochna nie przestaje zadawać trudnych pytań. Każde z nich coraz brutalniej odsłania prawdę o bolesnej przeszłości. Prawdę, z którą mało kto potrafi się zmierzyć. Jeżeli jednak ktoś próbuje pogrzebać przeszłość w mrokach niepamięci, Stara Anna skutecznie temu przeciwdziała przywołując duchy tych, o których wspomnienia niemal zupełnie już wyblakły... Losy mieszkańców Miasteczka już dwukrotnie przyciągnęły do księgarń mnóstwo polskich czytelniczek. Nic dziwnego. Te pełne uroku i ciepła opowieści o smutkach i radościach życia czyta się po prostu znakomicie. Dokładnie z tym samym mamy do czynienia w przypadku książki “Serce w obłokach”. Z historii tej bije pełne optymizmu przesłanie, że kiedy dajesz szansę marzeniom, nic nie jest zbyt trudne. “Serce w obłokach” to trzeci tom bestsellerowej serii powieści obyczajowych autorstwa Magdaleny Kordel zatytułowanej “Miasteczko”. Na cykl składają się: “Serce z piernika”, “Serce w skowronkach”, “Serce w obłokach".

Dlaczego kobiety decydują się wstąpić do zakonu, gdzie składają śluby posłuszeństwa, ubóstwa i czystości? O wszystko muszą pytać matkę przełożoną, nie dysponują pieniędzmi (nawet tymi, które same zarabiają), rezygnują z relacji romantycznych i seksualnych. Czym podszyta jest ich motywacja? Czy żałują czasem tej decyzji? Justyna Dżbik-Kluge – jak sama o sobie mówi: ateistka z dwójką nieochrzczonych dzieci, w małżeństwie bez ślubu kościelnego – zagląda za mury żeńskich klasztorów. Rozmawia z zakonnicami i z byłą siostrą zakonną. Sprawdza, ile jest prawdy w naszych wyobrażeniach o życiu sióstr. Zadaje trudne pytania o nadużycia, pieniądze i władzę; o to, jak się odnajdują w instytucji zdominowanej przez mężczyzn. Czy ślubując posłuszeństwo, mogą żyć po swojemu? Co łączy je z kobietami, które nie wybrały tak rygorystycznego życia? Ta książka jest jak dziennik z wyprawy do innego świata. Autorka próbuje zrozumieć wybory sióstr, problemy, z którymi się zmagają, ich życie w zhierarchizowanym systemie, w którym łatwo jest czasem stracić z oczu człowieka.

Książka "Prawie Pro. Wygraj siebie" jest debiutem literackim Leszka Śledzińskiego. Autor w szczery i humorystyczny sposób opisuje swoje początki w amatorskim sporcie. Autentyczna historia inspiruje do działania wielu niezdecydowanych. Chcesz być jednym z nich? Sport jest drogą do osiągania sukcesu. Skala i dyscyplina, jaką uprawiamy, ma znaczenie drugoplanowe. Książka "Prawie Pro. Wygraj siebie" nie jest zwykłym poradnikiem kolarskim, opowiada o drodze, którą przebył autor, aby stać się Prawie Pro. O popełnianych błędach, o sposobach na motywację i diecie, która pomogła mu w osiągnięciu celu. Jak sobie radzić ze śmiechem kolegów z pracy? Jak pokonać własne kompleksy? A w efekcie - jak wygrać siebie? Autor w zabawny i autentyczny sposób podpowiada, jak zacząć przygodę ze sportem. Na co zwrócić szczególną uwagę, planując trening. Co robić, aby unikać kontuzji. Gdzie wcisnąć godzinę treningu, mając grafik wypełniony po brzegi. Poprawa kondycji, lepsze samopoczucie i zdrowie to efekt proponowanych zmian. Autor z poczuciem humoru mówi o tym, jak z uporu i chęci rodzi się pasja. Pasja, która po czasie zmienia się w sposób na lepsze życie.

Wkrocz do świata, w którym przyjaźń jest na wagę złota, a emocje, zdrada i współczucie są jej nieodłącznym elementem. "W blasku słońca" zabierze Cię w podróż po wyboistej drodze dwóch przyjaciółek, które, aby znaleźć szczęście, błądzą po świecie. Czy uda im się osiągnąć własne cele? Czy mimo trudności odnajdą ścieżkę prowadzącą do udanego życia? Droga pomiędzy Paryżem, Warszawą, Wenecją oraz Positano przyniosła coś, co zmieniło ich życie na zawsze. Może to los, ten uparty powiew przeznaczenia, tak pokierował ich ścieżkami, że błądząc, doprowadził do celu. Dla Nicoletty oraz Leli tym miejscem okazał się stary dom na terenie opuszczonej winnicy, w sercu barwnej Toskanii. I choć nigdy wcześniej się nie widziały, poczuły, jakby znały się od zawsze. Nie radząca sobie z emocjami Lela jest zła, bo były chłopak zniweczył jej plany. Aby uspokoić gniew i nie ponieść się zemście, przyjaciółki namówiły ją na wyprawę do Toskanii. Nicoletta wiodła szczęśliwe życie u boku męża. Jego śmierć przewróciła jej świat do góry nogami. Chcąc odciągnąć myśli na bok, wyruszyła w podróż przez przeszłość. Zaczęła na Wenecji, gdzie spędziła młodość, a skończyła na Toskanii w domu przodków. Miała nadzieję, że w znanym jej środowisku po zmarłej już rodzinie będzie mogła rozplanować swoją przyszłość na nowo i ułożyć plany w samotności. Okazuje się jednak, że zastała w domu nieoczekiwanego gościa.

Książka dla sympatyków literatury non-fiction. Dziennikarskie śledztwo w sprawie sprzed blisko 150 lat. Przekonaj się, jak prowadzono dochodzenia w XIX wieku. Sięgnij po publikację Natalii Budzyńskiej "Ja nie mam duszy. Sprawa Barbary Ubryk, uwięzionej zakonnicy, której historią żyła cała Polska". Okazuje się, że skandale w Kościele nie są domeną współczesności. 150 lat temu dyskusja wokół Kościoła, jego funkcjonowania, jako instytucji i wpływu na życie jednostek, była co najmniej tak żywiołowa, jak dziś, jeśli nie jeszcze gorętsza. O wydarzeniu, które zelektryzowało opinię publiczną nie tylko w kraju, ale także odbiło się szerokim echem na całym świecie, pisze w swojej książce, zatytułowanej "Ja nie mam duszy. Sprawa Barbary Ubryk, uwięzionej zakonnicy, której historią żyła cała Polska", Natalia Budzyńska. W drugiej połowie XIX wieku do Sądu Rejonowego w Krakowie wpłynął anonim, w którym informowano o przetrzymywaniu w nieludzkich warunkach zakonnicy w klasztorze karmelitanek bosych na Wesołej (przedmieścia Krakowa). Sprawa była o tyle delikatna, że był to klasztor objęty klauzurą. Udało się jednak uzyskać zgodę na wejście komisji sądowej do wspomnianego klasztoru i zażądanie widzenia z siostrą Barbarą Ubryk. W pustej celi, bez dostępu do światła i wygód, wśród resztek słomy, gnijącego jedzenia i odchodów, znaleziono zupełnie nagą kobietę. Jak się okazało, była ona więziona w celi przez ponad 20 lat, a prócz choroby psychicznej, będącej przyczyną jej odosobnienia, stwierdzono u niej skrajne wyczerpanie fizyczne. Ujawnienie tej sprawy przez prasę wywołało zamieszki w Krakowie, a o historii tej dyskutowano nie tylko w kraju, ale i za granicą. Natalia Budzyńska odkrywa kulisy tej sprawy, która wywołała tak gorące dyskusje wokół Kościoła. W swym popartym dokumentami dziennikarskim śledztwie, ukazującym skandal w polskim Kościele, który odbił się szerokim echem na świecie, stara się dociec, kim była Barbara Ubryk i dlaczego spędziła 21 lat w nieogrzewanej, ciemnej i brudnej celi, zamknięta za podwójnymi drzwiami. Wyjaśnia, dlaczego śledztwo w sprawie przetrzymywania zakonnicy zostało ostatecznie umorzone, a także jak funkcjonowała psychiatria półtora wieku temu.

Książka dla sympatyków literatury non-fiction. Dziennikarskie śledztwo w sprawie sprzed blisko 150 lat. Przekonaj się, jak prowadzono dochodzenia w XIX wieku. Sięgnij po publikację Natalii Budzyńskiej "Ja nie mam duszy. Sprawa Barbary Ubryk, uwięzionej zakonnicy, której historią żyła cała Polska". Okazuje się, że skandale w Kościele nie są domeną współczesności. 150 lat temu dyskusja wokół Kościoła, jego funkcjonowania, jako instytucji i wpływu na życie jednostek, była co najmniej tak żywiołowa, jak dziś, jeśli nie jeszcze gorętsza. O wydarzeniu, które zelektryzowało opinię publiczną nie tylko w kraju, ale także odbiło się szerokim echem na całym świecie, pisze w swojej książce, zatytułowanej "Ja nie mam duszy. Sprawa Barbary Ubryk, uwięzionej zakonnicy, której historią żyła cała Polska", Natalia Budzyńska. W drugiej połowie XIX wieku do Sądu Rejonowego w Krakowie wpłynął anonim, w którym informowano o przetrzymywaniu w nieludzkich warunkach zakonnicy w klasztorze karmelitanek bosych na Wesołej (przedmieścia Krakowa). Sprawa była o tyle delikatna, że był to klasztor objęty klauzurą. Udało się jednak uzyskać zgodę na wejście komisji sądowej do wspomnianego klasztoru i zażądanie widzenia z siostrą Barbarą Ubryk. W pustej celi, bez dostępu do światła i wygód, wśród resztek słomy, gnijącego jedzenia i odchodów, znaleziono zupełnie nagą kobietę. Jak się okazało, była ona więziona w celi przez ponad 20 lat, a prócz choroby psychicznej, będącej przyczyną jej odosobnienia, stwierdzono u niej skrajne wyczerpanie fizyczne. Ujawnienie tej sprawy przez prasę wywołało zamieszki w Krakowie, a o historii tej dyskutowano nie tylko w kraju, ale i za granicą. Natalia Budzyńska odkrywa kulisy tej sprawy, która wywołała tak gorące dyskusje wokół Kościoła. W swym popartym dokumentami dziennikarskim śledztwie, ukazującym skandal w polskim Kościele, który odbił się szerokim echem na świecie, stara się dociec, kim była Barbara Ubryk i dlaczego spędziła 21 lat w nieogrzewanej, ciemnej i brudnej celi, zamknięta za podwójnymi drzwiami. Wyjaśnia, dlaczego śledztwo w sprawie przetrzymywania zakonnicy zostało ostatecznie umorzone, a także jak funkcjonowała psychiatria półtora wieku temu.

Kapitalizm mówi, że każdy może stać się bogaty, jeśli tylko będzie miał na siebie dobry pomysł i zabierze się do niego z wielkim oddaniem. Czasem tak jest, a czasem trafiamy na stanowiska, które zwyczajnie nie mają żadnego sensu. Bardzo często nie są potrzebne nikomu, a ich efekty nie mają znaczenia w żadnym aspekcie. Zakład pracy nigdy nie jest miejscem, w którym chcemy być, a jednak wciąż tam pozostajemy. Z humorem i smutkiem poczytaj o tym w książce "Każda praca hańbi. Pozdrowienia z późnego kapitalizmu". Książka ta została napisana przez osobę, która niegdyś była naiwnym studentem socjologii. Naiwnym, bo sądził, że praca jest, jak go uczono, celową i rozumną działalnością człowieka. Nie ma to wiele wspólnego z rzeczywistością, z którą się spotkał. Dookoła niego były jedynie nadmierna władza, taśmowa powtarzalność czynności, eksploatacja i ciągłe specjalizacje, które nie miały żadnego sensu. W prosty sposób można to nazwać kretynizmem, który rozwija się nadzwyczaj dobrze. Jest to zbiór przemyśleń osoby, która przeszła przez różne stanowiska w swoim życiu. Zaczynała od sprzedaży na stoisku z okularami przeciwsłonecznymi, przeszła przez bycie wykładowcą na katolickiej uczelni, aby znaleźć się w korporacyjnym świecie zachodniego kapitału. Opowieść ta, choć smutna, jest też przepełniona gorzkim humorem.

Jesteś już częścią TikTokowego szaleństwa? A może przeraża Cię to, co tam się dzieje? Książka "Miłość z TikToka" odkryje przed Tobą tajemnice fałszywego życia w social mediach i wskaże idące za tym problemy. Opowieść Magdaleny Pioruńskiej pod tytułem "Miłość z TikToka" pokazuje historię młodzieży żyjącej w czasach, w których social media są podstawą funkcjonowania. Maks nie jest jednak kolejnym nastolatkiem zaślepionym przez media społecznościowe, można wręcz powiedzieć, że gardzi pustą sławą szkolnych rówieśników. Niestety temat pracy domowej, którą zlecił Maksowi ulubiony polonista, zmusza chłopaka do bliższego poznania Bazyla i jego znajomych. Główny bohater odkrywa tajemnice szkolnych tiktokerów, fałszywych związków, intryg i wszelkich czynności, które cieszą się popularnością w sieci. Pogoń za popularnością ma jednak swoją cenę. Maks i Bazyl, pomimo że pochodzą z różnych światów, muszą mierzyć się z podobnymi problemami - poczuciem braku prawdziwej akceptacji i miłości. Niestety wszystko, co dotyczy mediów społecznościowych, jest udawane.

Rok 1955. Do niewielkiej miejscowości w sercu Brazylii przybywa tajemniczy Niemiec. Szuka pokoju do wynajęcia. Gościnę znajduje u rodziny Souza. Córka gospodarzy Pia wydaje się zauroczona tajemniczym nieznajomym. Nikt nawet nie podejrzewa, że gościem jest nazistowski lekarz Josef Mengele. Doktor Mengele - w czasie wojny pan życia i śmierci w Auschwitz. Lekarz, którego chora ambicja pchnęła do nieludzkich eksperymentów. Co sprawiło, że był do nich zdolny - dzieciństwo bez miłości, surowy kraj, w którym przyszedł na świat, czy po prostu wrodzone zło? Trudno zobaczyć w nim człowieka. A co widziały w nim kobiety jego życia? Jaki miały na niego wpływ? Nieczuła matka. Kochająca żona Irena, która odwiedzała go w Auschwitz. Teresa, obozowa lekarka, będąca świadkiem jego okrucieństw. Czy Pia, niepozorna Brazylijka, jest w stanie nawiązać nić porozumienia z tym człowiekiem? Czy może obudzić w nim jakiekolwiek ludzkie uczucia? Czy którakolwiek z kobiet odkryła choćby fragment jego złożonej i zbrodniczej natury? W tej opowieści fikcja przeplata się z rzeczywistością, w mistrzowski sposób tworząc portret psychologiczny jednego z największych zbrodniarzy XX wieku. Człowieka, którego niegodziwość uniemożliwia jakąkolwiek próbę zrozumienia i który nigdy nie poniósł kary za swoje czyny.

Trzymająca w napięciu relacja o powstaniu pierwszego w historii FBI profilu psychologicznego, który pomógł złapać seryjnego mordercę. 25 czerwca 1973 roku z kempingu w Montanie ginie siedmioletnia Susie Jaeger. Ktoś rozciął tył namiotu i porwał dziewczynkę, gdy jej rodzina spała. Nikt nic nie widział, nic nie słyszał. Rozpłynęła się w powietrzu. FBI rozpoczyna największą obławę w historii Montany. Czas mija. Gdy policja szuka śladów, agent specjalny Peter Dunbar uczestniczy w warsztatach w siedzibie FBI w Quantico w Wirginii. To tu rodzi się zupełnie nowy, przełomowy pomysł. Co byłoby, gdyby przestępcy na miejscu zbrodni zostawiali nie tylko odciski palców czy butów? Co, jeśli na trop może naprowadzić ślad psychologiczny? Na prośbę Dunbara agenci FBI tworzą pierwszy w historii profil domniemanego sprawcy: UnSub, który porwał Susie Jaeger, a kilka miesięcy później dziewiętnastoletnią kelnerkę. Kiedy w końcu dochodzi do aresztowania podejrzanego Davida Meirhofera, przygotowany przez agentów profil pasuje do seryjnego mordercy jak ulał. A nowa dziedzina wiedzy zostaje nazwana profilowaniem kryminalnym.

Przekonaj się, czym jest piekło na ziemi, i czy zło można pokonać tylko dobrem. Ciepła czerwcowa noc. Rynek łódzkiej Manufaktury tętni życiem. Okoliczne ogródki i kluby pełne są turystów i imprezowiczów. Dla nich to miasto rozrywki. Dla niego – miasto grzechu. Obserwuje ich, przemyka uliczkami, a gdy nadejdzie właściwy moment, zabije znowu. Zoja Sterlak i Mariusz Kardas stają przed najtrudniejszą sprawą w swojej karierze. Trop prowadzi do Herosów Białej Lilii, mężczyzn najwytrwalej służących Panu. Wnikliwa policjantka dostrzega jednak w serii zabójstw coś więcej – chęć zdobycia rozgłosu. Czy to możliwe, że cały ten brutalny spektakl to artystyczna wizja psychopatycznego mordercy? Czy Zoja zdąży go zatrzymać, zanim dokończy dzieło?

Jak bardzo zagmatwane mogą być ścieżki ludzkiego umysłu? Jaką drogę trzeba pokonać, by się z nich wydostać? Czy to w ogóle jest możliwe? Wszystkiego dowiesz się, czytając książkę autorstwa polskiej pisarki Marty Knopik "Pani K.". Życie państwa K. codziennie wygląda tak samo. Pani K. budzi się każdego dnia rano o tej samej porze, a dokładnie o godzinie 3.33. Następnie pije kawę, a potem zajmuje się pracą przy komputerze. Zaczyna od przeglądnięcia zleceń, które ma do wykonania. Gdy dzwoni dzwonek do drzwi, jest to sygnał przerwy na śniadanie. Każdy dzień mija tak samo, aż w końcu wszystkie zlewają się w jedną wielką plamę. Życie Pani K. jest trochę jak życie robota, który każdego dnia ma do wykonania te same zadania. Świat państwa K. nie ma sensu, odkąd zostali zamknięci w niewielkim mieszkaniu, które znajduje się na dziesiątym piętrze. Nie dość, że nie mogą z niego wychodzić, to na dodatek nie mają kontaktu z innymi ludźmi, a żywność dostarczana jest im pod drzwi. Czy z tego świata można się wydostać? "Pani K." jest powieścią klaustrofobiczną i przerażającą, w której można odnaleźć cząstkę samego siebie. Czytając ją, można wczuć się w postać głównej bohaterki, która każdego dnia mierzy się ze strachem, samotnością, brakiem zrozumienia i odrzuceniem. Żyje, choć tak naprawdę niewiele jest w niej życia. Zdecydowanie jest to książka, która daje do myślenia. Czy bohaterka odkryje, dlaczego tkwi we własnym mieszkaniu, i czy w końcu odnajdzie drogę do wyjścia?

"Cisza w Pogrance" Marcina Pilisa to książka dla miłośników historii i czytelników o mocnych nerwach. Stanowi kolejne podejście do tematu masakry wołyńskiej, wskutek której latem 1943 roku w bestialski sposób wymordowano tysiące rodzin polskich. Książka Marcina Pilisa nie przedstawia pełnej skali rzezi, nie zasypuje statystykami i obliczeniami. Cała doniosłość i ogrom tragedii emanują tutaj z pojedynczych historii bohaterów, których życie do pewnego momentu przebiegało na tyle normalnie, na ile mogło podczas wojny. Dwie siostry zakochują się w jednym chłopcu z pobliskiej wsi ukraińskiej. Uczucia rozkwitają, mimo że młodzieniec należy do UPA, a spokój coraz mocniej zakłócają pogłoski o mordowaniu Polaków w pobliskich wioskach. Jeśli do tej pory Polakom, Żydom i Ukraińcom udawało się żyć w zgodzie jako sąsiadom, to właśnie ma się to zmienić. Niewyobrażalne okrucieństwo i szał mordowania ogarnął wioski na Wołyniu, gdzie narzędziami zbrodni stawały się często siekiery i widły. Ukazanie tragedii przez pryzmat losu poszczególnych jednostek sprawia, że czytelnik utożsamia się z bohaterami.

Czy to, czego szukamy, jest rzeczywiście tym, co zgubiliśmy? W czasach, kiedy wiary w bóstwa uczono się od zwierząt, w puszczy na ziemi goślińskiej, pośród istnień nie tylko ludzkich, żyje plemię Strugi, które czci bogów saren. Jeden z synów Strugi, wracając z polowania, gubi łuk. To duży błąd i zły znak. Jednak wówczas jeszcze nikt nie przypuszcza, że to początek walki o przetrwanie plemienia. Struga wyprawia syna po zgubioną broń. Gdy ten długo nie wraca, posyła następnego, który ma odnaleźć łuk i przyprowadzić brata. To wydarzenie nie byłoby warte zapamiętania, gdyby nie pojawienie się strzygi dążącej do zgładzenia Strugi i jej ludu… Tak zaczyna się opowieść, w której oczywiste staje się nieoczywiste, mgła przemienia się w niedźwiedzia, autorytet okazuje się złudzeniem, a ktoś niepozorny zostaje wielkim wojownikiem. Jest to historia o dzielnych kobietach i mężczyznach, o zwierzętach i drzewach mądrzejszych niż ci, co przynoszą zniszczenie. O nadzwyczajnych strażnikach puszczy oraz o nadziei nieprzeniknionej jak spojrzenia saren, w oczach których bogowie rozniecili Iskrę.

Geoffrey de Melville wyrusza na krucjatę, by odkryć, że staje do walki o własną duszę Młody rycerz z hrabiowskiego rodu w wyniku intrygi macochy zostaje oddany pod opiekę biskupowi miasta Gloucester, który wysyła go z misją na dwór króla Anglii. Porwany przez wiatr historii bohater staje się świadkiem wielu mrocznych i okrutnych wydarzeń: zabójstwa biskupa Becketa, zaciętych walk w Ziemi Świętej podczas trzeciej wyprawy krzyżowej, krucjaty przeciwko katarom, zdobycia Konstantynopola. Los stawia na jego drodze rycerza zakonu templariuszy, członka tajnego bractwa, które poszukuje mandylionu z Edessy, zaginionej relikwii czczonej w Bizancjum. Bractwo mandylionu to nowe, rozszerzone wydanie wielowątkowej powieści Wojciecha Dutki. Na jej kartach pojawiają się autentyczne postacie historyczne: Lotario Segni, czyli późniejszy papież Innocenty III, Dominik Guzmn założyciel zakonu dominikanów, król Ryszard Lwie Serce czy sułtan Saladyn. Krucjaty, herezje, zderzenie światów katolickiej Europy, prawosławnego Bizancjum oraz islamu tworzą barwne tło dla niezwykłej opowieści o losach głównego bohatera. Ma ona także drugie dno, autor stawia bowiem trudne pytania o religię i przemoc czynioną w jej imię.

"Pułapka na anioły" to literacki debiut Marcina Grzelaka. Akcja powieści toczy się na polskiej prowincji lat 80. Szary obraz tamtych dni z całą wyrazistością ukazuje beznadzieję życia w PRL-u. Rodzina Kochańskich to rodzina, jakich wiele. On - policjant, a do tego alkoholik, ona - zahukana i zastraszona kobieta. I jeszcze Wojtek - siedmioletni chłopiec. Na podwórku mówią o nim czubek, syn pedała... Chłopiec często płacze, tak często jest mu smutno i źle. Na przykład wieczorami, gdy nie może zasnąć. Tak bardzo chciałby zawołać mamę, aby przyszła i go przytuliła. Wie jednak, że tak się nie stanie. Jeśli zawoła, pojawi się ojciec, który będzie złościł się i krzyczał. Dzieci z podwórka nazywały Wojtka synem pedała. Rozumiał, co to znaczy, ale nie rozumiał, dlaczego tak o nim mówią. Zebrał się na odwagę, zapytał ojca. Ten jak zwykle swój gniew zmienił w agresję. Zbił mamę tak mocno, że znalazła się w szpitalu. Wojtek, niezrozumiany i osamotniony, ucieka w świat fantazji. Zaczyna rozmawiać z... aniołami. To dlatego inni nazywają go czubkiem. Historia opisana w powieści poraża beznadzieją i wszechobecną samotnością. Ale rzeczywistość nie jest tu tak czarno-biała, jak mogłoby się początkowo wydawać. Narracja ukazuje myśli i przeżycia różnych bohaterów: ojca, matki, Wojtka. Tu każdy ma swoje traumy, trudne przeżycia, straty. Ludzie nie są jednoznacznie dobrzy czy źli, to byłoby za proste. Niestety, cięgi za złamane życie dorosłych zbiera Wojtek, który nie jest przecież niczemu winny.

"Czarne Miasto" może okazać się jednym z najważniejszych debiutów tego roku. Niesamowita powieść o losach śląskiej rodziny utrzymana w konwencji realizmu magicznego. Gdzieś, pośród ulic Czarnego Miasta, zagubione jest mieszkanie Wandy. Jest ogromne, ale choć całkowicie wypełniają je meble i wspomnienia, kobieta nie czuje się tu ani dobrze, ani w pełni bezpiecznie. Jej mąż, Zdzisiek, zginął przed laty w kopalni. Było to tego strasznego dnia zaćmienia. Ludzie, którzy szukali schronienia w naprędce budowanych korytarzach, ginęli pod zwałami czarnego gruzu. Wanda nadal nie może otrząsnąć się po tej tragedii. Jej córki próbują żyć normalnie, lecz wyjazd do Białego Miasta okazał się nie do końca skutecznym lekarstwem. Nadal dręczą je wspomnienia. Nadal wraca do nich koszmar sprzed lat. "Czarne Miasto" Marty Knopik trudno sklasyfikować. Zresztą nie wydaje się to sprawą absolutnie konieczną, choć warto pokusić się o jakieś porównania dla wygody przyszłego czytelnika. To książka zupełnie inna od tych, które wypełniają większość księgarnianych półek. Balansuje na pograniczu tego, co realne i tego, co realności się wymyka. Utkana jest z czarów, wspomnień, ulotnych przeżyć i tajemnic zaklętych często w na pozór zwyczajnych przedmiotach. Możemy tu więc mówić o realizmie magicznym, jak w przypadku "Stu lat samotności" Marqueza czy jednej z najwspanialszych powieści Olgi Tokarczuk, "Prawiek i inne czasy". Marta Knopik stworzyła jednak opowieść unikatową i w pełni własną. "Czarne Miasto" czyta się znakomicie i z prawdziwą przyjemnością błądzić można po meandrach tej wielowarstwowej prozy.

Daj się zaskoczyć trzem niebanalnym wizjom przyszłości. Ta książka pozwoli Ci spojrzeć na nią od strony, która zawsze wydawała Ci się nierealna lub bardzo odległa. "Cień wysokiej przestrzeni" to powieść science fiction rozgrywająca się na trzech płaszczyznach czasoprzestrzeni. W pierwszej czytelnik odwiedza Ziemię i Katowice końca XXI wieku. Haruki, japoński doktor informatyki zajmuje się hodowlą sztucznej świadomości. Na jego drodze pojawia się niespodziewanie Natalia, ambitna i pełna doskonałych pomysłów studentka ostatniego roku fizyki. Oboje rozpoczynają dyskusję na temat badań prowadzonych przez Harukiego, a dziewczyna rozważa, w którą stronę popchnąć swoją karierę i jaką ścieżkę obrać. Kolejna rzeczywistość to obraz Księżyca, tej strony, której nie widać z Ziemi. W zlokalizowanej tam bazie dwoje ludzi współpracuje z Luną, córką superinteligencji Gai, mającej za zadanie władać całym światem. Na miejscu ma dojść do niesamowitego eksperymentu, który musi się powieść. Ostatni przystanek to Mars w bardzo odległej przyszłości. Ada, będąca kobietą-androidem, którego zaprogramowano, by dawał przyjemność swoim klientom, zastanawia się nad swoją rolą w obecnym świecie, a także nad tym, czy został ON odpowiednio zorganizowany. Drugim bohaterem jest natomiast Proteusz, android biorący udział w ekspedycji w głębi kopalnianych szybów. Autorami książki "Cień wysokiej przestrzeni" są Aleksandra i Tomasz Zelek. Ona jest kulturoznawcą, filmoznawcą, a także menadżerem kultury. Interesuje się przede wszystkim interakcją zachodzącą między człowiekiem a maszyną oraz jej bezpośrednimi skutkami. On jest ekspertem z branży IT, a także tłumaczem. Fascynuje go sztuczna inteligencja zarówno pod względem kulturowym, jak i naukowym.

"Rok Zaćmienia" przeniesie Cię do innej czasoprzestrzeni i całkowicie wciągnie w wir fantastycznych wydarzeń. Świat zupełnie nowy, nieznany i pełen wyzwań. Owiany tajemnicą, którą każdy zechce odkryć. Cały zamknięty w jednej książce - świetnej publikacji od Marty Knopik, która zrobiła ogromne wrażenie na polskich Czytelnikach. Kończy się tysiąclecie, a wraz z nim przybywa coraz więcej głosów o nadchodzącym końcu świata. Wróżbici przewidują apokalipsę, a zagłada jest głównym tematem wśród ludzkości. Z niczego nie zdaje sobie sprawy chicagowski prawnik, John Fox, który poszukuje spadkobiercy w Polsce. Pierwotnie ma przybyć na Śląsk - w końcu jednak trafia do Czarnego Miasta i zderza się z rzeczywistością Roku Zaćmienia. Czarne Miasto to teraz bardziej zgliszcza przedstawiające dantejskie sceny. W żadnym stopniu nie przypomina dawnego miasteczka - przestrzeń przykrywa gęsta warstwa dymu, a ziemią co chwilę szarpią potężne wstrząsy, zapadają się chodniki i ulice, a domy ulegają całkowitemu zniszczeniu. John Fox nie może uwierzyć własnym oczom. Czarne Miasto wygląda jak miasto śmierci i - jakby nie patrzeć - na takie się zapowiada... Prawnik z Chicago musi więc zmierzyć się ze samym sobą. Trudne, ale znaczące sny, intensywne wizje i niekończące się zagadki plączą się w głowie Foxa. Do czego doprowadzi go cała sytuacja i jak zachowa się jego umysł? "Rok Zaćmienia" to propozycja od Marty Knopik, która specjalizuje się w literaturze pięknej. Ta publikacja należy do serii, która przypadła do gustu polskim Czytelnikom - drugą, która ukazała się w tym cyklu jest "Czarne Miasto".

Rok 1949. Wszystko jest inaczej. W niezniszczonym Kołobrzegu stoi wielki hotel. A wokół morderstwa, strajki i groźba rewolucji… Hotel Czarny Bałtyk podzielny jest na część polską i żydowską. Pewnego dnia w części polskiej zostaje znaleziona martwa Żydówka. Jedyna droga ucieczki dla mordercy mogła prowadzić przez balkon, ale hotel stoi na klifie, a plaża poniżej pilnowana jest przez wojsko i otoczona drutem kolczastym. Podejrzani o dokonanie zbrodni są stara hrabina, kamerdyner, szachista-zegarmistrz i robotnik. Rozpoczynają się przesłuchania. Sprawę prowadzą Polak, aspirant Konstanty Majski i młodszy aspirant Waleria Singer pochodzenia żydowskiego. W przeludnionym mieście dochodzi do kolejnych strajków, na konflikt polsko-żydowski nakładają się napięcia społeczne. O przyszłości Pomorza ma przesądzić referendum. Jeden hotel. Jedna zamordowana dziewczyna. I dwa śmiertelnie skłócone ze sobą narody… Co by było, gdyby historia potoczyła się inaczej? Gdybyśmy pokonali Hitlera, przestraszyli Sowietów, a całe Pomorze mówiłoby w języku jidysz? Czarny Bałtyk to przewrotna powieść kryminalna osadzona w alternatywnej powojennej rzeczywistości.

"Podejrzany na wieki wieków" to książka, którą powinien przeczytać każdy pasjonat kryminału. Autor, Jacek Getner, zabiera nas w świat pełny podejrzeń, gdzie nikt niczego nie może być pewnym, a nawet najbliższy przyjaciel może coś knuć na plecami. Jak mawia główna bohaterka Basia Kotula: "Kryminał to taki romans, tyle że z trupem w tle". W swoim życiu kieruje się tym właśnie mottem. Nie jest inaczej, gdy jej narzeczony, Bazyli, będący autorem sloganów reklamowych, kolejny już raz trafia na celownik policji. Tym razem jednak sytuację komplikuje podejrzenie o romans z byłą dziewczyną, Agnieszką. Podejrzenia wobec Bazylego nie są byle jakie, bowiem chodzi o morderstwo jednego z jego klientów. Historia opowiedziana w książce jest pełna podejrzeń na każdym kroku. Sama bohaterka staje w ogniu podejrzeń podkomisarza Rafała Martusia o to, że Basia pomaga narzeczonemu, utrudniając tym samym śledztwo. Partner Martusia, czyli komisarz Gąsior, podejrzewa kolegę o zainteresowanie główną bohaterką, natomiast sama Barbara podejrzewa, że podkomisarz chce zamknąć jej narzeczonego, gdyż jest zwyczajnie głupi. Mimo tej wzajemnej sieci podejrzeń bohaterka postanawia udowodnić policji, że łatwiej będzie znaleźć zabójcę, kierując się bardziej sercem niż rozumem.

Dziewiętnastowieczne paryskie uliczki, niespodziewane uczucia oraz epoka oszałamiających odkryć i wynalazków... To wszystko znajdziesz w elektryzującej powieści "Cienie Paryża"! W 1889 roku nauka intensywnie się rozwija, a oryginalne wynalazki pchają świat w miejsca wcześniej niezbadane. Obiecujący architekt podpala jedną z paryskich restauracji, która stała w pobliżu wieży Eiffla - nowego cudu architektury. Nikt nie potrafi odpowiedzieć na pytanie, dlaczego młody i utalentowany mężczyzna posunął się do tak okropnego czynu. Architekt zostaje umieszczony w szpitalu, w którym psychiatrzy próbują ustalić przebieg zdarzeń. Wkrótce podczas hipnozy lekarze dowiadują się, że w życiu mężczyzny była pewna tajemnicza kobieta, która zachwyciła go swoją urodą i umysłem. Wiele jego wspomnień zdaje się nie mieć sensu a wynalazki, o których opowiada, wydają się być jedynie sennymi marzeniami. Snute przez niego opowieści tworzą niezwykły portret Paryżu XIX wieku - groza, chwile namiętności, buchająca para i świat wynalazków... Czy lekarze odkryją, co było powodem podpalenia? Jakie tajemnice kryje spalona restauracja i umysł mężczyzny? Wkrótce okaże się, że czasami za niektóre uczucia płaci się najwyższą cenę...

Wkrocz do XIX wiecznego Wilna i przyjrzyj się narodzinom wielu nowych fascynujących ideologii! "Romantyczni" to tytuł, który zabierze Cię w podróż do początków romantyzmu. Akcja książki "Romantyczni" odbywa się głównie na terenie XIX-wiecznego Wilna. W tym tętniącym życiem mieście powstają związki filomatów i filaretów. Narracja jest prowadzona z kilku perspektyw, przez co ciężko uznać któregoś z bohaterów za tego "głównego". Historia w świetny sposób łączy ze sobą postacie zarówno fikcyjne jak i historyczne. Spotkamy więc takie słynne osoby jak na przykład Adam Czartoryski czy Adam Mickiewicz. Dorota Ponińska stara się w jak najlepszy sposób przedstawić atmosferę i sposób życia studentów z tamtego okresu, który do łatwych nie należał. Nastroje polityczne były napięte, a Polacy byli zazwyczaj stawiani w negatywnym świetle. Nie brakowało jednak u nich ducha patriotyzmu, który jednak może doprowadzić do wielu kłopotów i problemów z władzami. "Romantyczni" to historia, która budzi wiele emocji. Przedstawia ona dobre jak i gorsze momenty Uniwersytetu Wileńskiego, na którego terenie dzieje się większość akcji książki. Sama historia przedstawiona jest z wielu perspektyw i rozgrywa się przez nieco ponad 15 lat, dzięki czemu możliwe jest przedstawienie tak wielu kluczowych dla historii wydarzeń. Język, jakim posługuje się autorka, jest niepowtarzalny i sprawia, że lektura stanowi niezapomniane wrażenie. "Romantyczni" jest tytułem, w którym znaleźć można wiele historycznych wydarzeń i osób przeplatanych z fikcyjnymi bohaterami, którzy jednak przyciągają uwagę czytelnika swoimi decyzjami i sposobem myślenia. Wszystkiego dopełniają szczegółowe opisy, nad którymi Dorota Ponińska zapewne pracowała długimi godzinami.

Książka odpowiada na najbardziej nurtujące każdego człowieka pytania, dotyczące śmierci, czyśćca, piekła i nieba. Ma na celu skłonić nas do refleksji nad sensem życia, jego kruchością, ulotnością i przemijaniem. Wyjaśnić co może dziać się dalej z nieśmiertelną duszą, jaką posiada każdy człowiek, niezależnie od wyznawanego światopoglądu.