Fakty, reportaże, felietony | tanie książki

Przodownictwo pracy w PRL-u to temat niemal zupełnie zapomniany. Starsze pokolenia mogą jeszcze kojarzyć go ze słynnym niegdyś filmem Andrzeja Wajdy "Człowiek z marmuru". Młodsi - już z niczym. A przecież to historia bardzo daleka od banału, przepełniona heroizmem i ludzkimi dramatami, obrazująca doskonale grozę stalinizmu i komunistyczną utopię. W trudnej powojennej rzeczywistości tysiące robotników uwierzyło w obietnicę lepszego, socjalistycznego jutra i zaangażowało się bez reszty w masowy ruch współzawodnictwa pracy. W wyścigowym tempie wznosili domy i wydobywali węgiel, bijąc kolejne rekordy, wyrażane w setkach procent tak zwanej normy. Pracowali w błysku fleszy i przy aplauzie propagandy, patrzyli ze zdjęć w gazetach i ogromnych portretów, nazwiska najsławniejszych górników, murarzy czy stoczniowców znała cała Polska. Jednak opowieść o ludzkiej determinacji, poświęceniu i komunistycznej mitologii jest w swoim najgłębszym wymiarze uniwersalną historią, mówiącą o śmierci idei. Entuzjazm ludzi został przez władze kompletnie zmarnowany, a podwyższanie norm aż do absurdu przerodziło współzawodnictwo w prawdziwy koszmar. Przodownictwo pracy stało się symbolem stalinowskiej przemocy, a przodownicy - wrogami społeczeństwa, które nie chciało pracować do upadłego, ale po prostu żyć. Trudno uwierzyć, ale ruch w skarlałej i zupełnie pozbawionej znaczenia formie przetrwał właściwie do końca PRL-u, a przodownikami pracy były nawet tak ważne dla naszej historii osoby jak Anna Walentynowicz. Ostatecznie przeminął wraz z ustrojem. Jednak nawet dziś, kompletnie zapomniany, niesie ze sobą ważną treść - przestrogę z odległej przeszłości, aktualną w każdym miejscu i każdym czasie. Andrzej Janikowski jest niezależnym dziennikarzem i pisarzem. Współpracował z licznymi czasopismami. Jest autorem thrillera "Wiwisekcja zbrodni".

"Nawet jeśli umrę w drodze. Twarzą w twarz z uchodźcami" Moniki Białkowskiej to książka, która będzie poruszała aktualne tematy tak długo, jak długo na świecie będą wojny i ubóstwo. Dramatyczne historie uchodźców z różnych państw to historia o nadziei i poszukiwaniu godnych warunków życia. W ciągu trzech miesięcy autorka odwiedziła cztery kraje i rozmawiała z reprezentantami dziesięciu różnych narodowości. Jej celem było zrozumienie motywów, jakimi kierują się uchodźcy, a także zgłębienie och losów po opuszczeniu własnych krajów. Wyjątkowo piękna Negin wyjechała do Niemiec, aby rozpocząć tam pracę w policji. Merhavi zmaga się z dojmującą samotnością, a opiekując się osobami starszymi, marzy o miłości, a z kolei Mahfoud pracuje w rzymskim butiku z ubraniami. Ich losy pokazują niezwykle skomplikowane pod wieloma względami życie uchodźców, często zderzenie z okrutną rzeczywistością, ale zawsze nadzieję na lepsze jutro. Podobno emigrant to ktoś, kto stracił wszystko oprócz akcentu. Czy tak samo jest z tymi, którzy wyjeżdżają, uciekając przed biedą lub wojną?

"Okrutna jak Polka" to książka, którą powinna przeczytać każda polska kobieta. Przeczytać i głęboko przemyśleć. "Okrutna jak Polka" to książka o nas. Każdy zna pojęcie "męska solidarność". Czy istnieje solidarność kobiet? Autorka książki w to wątpi. No, może w niektórych sprawach... Młynarska udowadnia, że jesteśmy ofiarami patriarchatu. Żyjemy w państwie, w którym, mimo pozornego równouprawnienia, kobiety mniej zarabiają i zajmują mniej lukratywne stanowiska. Każda kobieta zna uczucie poniżenia i padła ofiarą przekraczania granic przez mężczyzn. Jednak Młynarska naświetla obraz z nieco innej strony. Zwraca uwagę na wzajemnie relacje kobiet, na to, że kobiety się wzajemnie nie lubią i nie szanują, mało tego - bezlitośnie się zwalczają. Jest w tym sporo prawdy. Jesteśmy dobre w tym, aby dogryzać sobie nawzajem tak, żeby zabolało. Poza tym same wpadamy w tę pułapkę - jak często za uchybienia mężczyzn winimy nie ich, a inne kobiety? Autorka, akcentując ten fakt, dowodzi, że jeśli nie zmienimy stosunku do innych kobiet, pozostaniemy skazane na życie w cieniu mężczyzn. Powodów do zwalczania siebie nawzajem upatruje w kompleksach kobiet, w poczuciu niższości - od dzieciństwa wpajano nam uległość i posłuszeństwo. Ale jesteśmy dorosłe - mamy moc, by to zmienić. Tylko trzeba chcieć.

Oparta na prawdziwych wydarzeniach opowieść o ginącym świecie reporterów, których relacje z konfliktów wojennych śledził cały świat. Roberto Mayo to reporter, który w ciągu swojej kariery dziennikarskiej zwiedził wszystkie najważniejsze fronty świata. Razem z Tobiasem Hope'em - zawodowo fotografem, a prywatnie przyjacielem - przeżywają przygody, których nie powstydziłby się sam Indiana Jones. Jako jeden z ostatnich korespondentów wojennych działających w starym stylu, Roberto przedstawia czytelnikowi plejadę Kapuścińskich na wyginięciu, dla których "życie na krawędzi" jest doskonałym opisem codzienności. W inspirowanej prawdziwymi doświadczeniami z placów boju powieści, główni bohaterowie, reprezentanci znikającego pokolenia, stawiają na szali własne życie. Gdy nadstawiają karku i przeżywają miłości, ich życie prywatne rozpada się na kawałki. Ile są gotowi zapłacić za doświadczenia, którymi będą mogli podzielić się z całym światem? Ramón Lobo posiada niezwykłą umiejętność oddawania każdego słowa w jego dokładnym znaczeniu, bez zbędnej retoryki i egzaltacji – w służbie tego, co widzi, słyszy i czuje. José Saramago

Bestseller "Los Angeles Times" i "Boston Globe", a także książka, którą według "New York Timesa" po prostu trzeba znać. Czytelnicy zachwycają się jej niezwykłą tematyką i wyjątkowym stylem, który umożliwia niemal organiczny kontakt z bliskim ludziom żywiołem! W wodzie czyha na ludzi wiele niebezpieczeństw, coś nas do niej jednak nieustannie przyciąga. A przecież, w przeciwieństwie do wielu innych stworzeń, nie jesteśmy urodzonymi pływakami. Musimy się tej umiejętności nauczyć. Co takiego jest w wodzie, że czujemy z nią niezwykle silną więź? Mistrzyni reportażu Bonnie Tsui, umiejętnie przeplatając dawne oraz współczesne historie dotyczące pływania z wątkami osobistymi, ukazuje w tej książce głęboką i wieloaspektową relację człowieka z wodą. Znajdziesz tu fascynujące opowieści o prehistorycznych amatorach sportów wodnych z "zielonej Sahary", klubie pływackim z ogarniętego wojną Bagdadu, którego członkowie spotykali się w eleganckim basenie pałacowym Saddama Husajna, o Brytyjkach z epoki wiktoriańskiej, które odważyły się upomnieć o prawa kobiet do... bezpiecznego korzystania z wody, o współczesnych pływakach japońskich zwinnie sunących przez taflę w zbroi samuraja, o społecznościach wodnych nomadów i wiele, wiele innych. Dowiesz się z niej ponadto, jakie korzyści zdrowotne przynosi nam pływanie, a zanurzając się w lekturze, być może nabierzesz ochoty, by natychmiast wskoczyć do wody i doświadczyć jej oczyszczającego działania. Pływanie bowiem - jak twierdzi autorka - to tunel czasoprzestrzenny, pozwalający nam wyrwać się na chwilę z nieprzerwanie mielących żaren codzienności. Zanurzenie przynosi wewnętrzny spokój i ciszę. Czasami celem jest właśnie pływanie aż do całkowitego "wyłączenia". Wchodzimy w niemal hipnotyczny stan medytacji, licząc długości i koncentrując wzrok na grze światła, wywoływanej przez promienie słońca muskające wodę na torach. Przemykamy od myśli do myśli, aż wreszcie na chwilę zapada zupełna cisza. W tej krótkiej chwili jesteśmy całkowicie wolni od ciężaru myślenia. Płynęliśmy tego dnia w szóstkę. Woda miała temperaturę niespełna 14°C, jej powierzchnię chłostał lekki wiatr. Przyby¬liśmy na Alcatraz przed dziewiątą rano i udało nam się złapać rozpoczynający się przypływ. Przejmujący chłód wody na chwilę odebrał mi oddech. Przegrupowaliśmy się, żeby po raz ostatni pomachać naszej łodzi i jej pilotowi. Na zdjęciach z tamtego poranka mam uśmiechniętą twarz. Wyglądam, jakby było mi cieplej, niż było faktycznie; słońce odbija się od moich okularów polaryzacyjnych, rzucając srebrne refleksy. Odwróciliśmy się w wodzie w stronę miasta i popłynęliśmy. Odgarniając ramionami wodę, szybko złapałam rytm i pły¬nięcie przestało wydawać się walką. Nagle stało się prostsze, przyjemnie regularne: oddech, wymach, wymach, oddech. Na to byliśmy przygotowani. Ciasny pancerz, który zacisnął się wokół mojej klatki piersiowej, gdy wchodziłam do wody, nagle opadł i zaczęłam wypatrywać pojawiających się od czasu do czasu białych grzebieni fal raczej z ekscytacją niż obawą. Powyższy opis pochodzi od wydawcy. Powyższy opis pochodzi od wydawcy.

Książka "Broad Peak. Niebo i piekło" jest przejmującym reportażem, który odsłania jeden z najmroczniejszych rozdziałów polskiego himalaizmu - wyprawy na Broad Peak. Jakie są kulisy tego potwornego zdarzenia? Jak życie w ciągłym napięciu i niepewności wpływa na bliskich? O tym właśnie piszą dziennikarze Bartek Dobroch i Przemysław Wilczyński. W 2013 roku czwórka polskich himalaistów (Maciej Berbeka, Adam Bielecki, Tomasz Kowalski oraz Artur Małek) podjęli się karkołomnego wyzwania - zimowej wyprawy na Broad Peak. Dwóm z nich - Berbece oraz Kowalskiemu - udało się zdobyć szczyt, ale zapłacili za to najwyższą cenę - zginęli bowiem przy próbie zejścia z góry. Autorzy reportażu próbują dotrzeć do przyczyn tragedii. Stawiają hipotezy i starają się zbudować wiarygodną retrospekcję w oparciu o fakty i przeprowadzone rozmowy. Książka ukazuje aspekt himalaizmu także od drugiej, mniej sensacyjnej strony, lecz nie mniej istotnej. To perspektywa rodzin, które czekają na swoich bliskich, nigdy nie mogąc być pewnym ich szczęśliwego powrotu. Bartek Dobroch jest dziennikarzem i przewodnikiem tatrzańskim. Współpracuje m.in. z "Tygodnikiem Powszechnym" oraz "Gazetą Wyborczą". W 2009 roku otrzymał Pióro Nadziei za najlepsze teksty o prawach człowieka.

Dlaczego kobiety decydują się wstąpić do zakonu, gdzie składają śluby posłuszeństwa, ubóstwa i czystości? O wszystko muszą pytać matkę przełożoną, nie dysponują pieniędzmi (nawet tymi, które same zarabiają), rezygnują z relacji romantycznych i seksualnych. Czym podszyta jest ich motywacja? Czy żałują czasem tej decyzji? Justyna Dżbik-Kluge – jak sama o sobie mówi: ateistka z dwójką nieochrzczonych dzieci, w małżeństwie bez ślubu kościelnego – zagląda za mury żeńskich klasztorów. Rozmawia z zakonnicami i z byłą siostrą zakonną. Sprawdza, ile jest prawdy w naszych wyobrażeniach o życiu sióstr. Zadaje trudne pytania o nadużycia, pieniądze i władzę; o to, jak się odnajdują w instytucji zdominowanej przez mężczyzn. Czy ślubując posłuszeństwo, mogą żyć po swojemu? Co łączy je z kobietami, które nie wybrały tak rygorystycznego życia? Ta książka jest jak dziennik z wyprawy do innego świata. Autorka próbuje zrozumieć wybory sióstr, problemy, z którymi się zmagają, ich życie w zhierarchizowanym systemie, w którym łatwo jest czasem stracić z oczu człowieka.

Książka dla sympatyków literatury non-fiction. Dziennikarskie śledztwo w sprawie sprzed blisko 150 lat. Przekonaj się, jak prowadzono dochodzenia w XIX wieku. Sięgnij po publikację Natalii Budzyńskiej "Ja nie mam duszy. Sprawa Barbary Ubryk, uwięzionej zakonnicy, której historią żyła cała Polska". Okazuje się, że skandale w Kościele nie są domeną współczesności. 150 lat temu dyskusja wokół Kościoła, jego funkcjonowania, jako instytucji i wpływu na życie jednostek, była co najmniej tak żywiołowa, jak dziś, jeśli nie jeszcze gorętsza. O wydarzeniu, które zelektryzowało opinię publiczną nie tylko w kraju, ale także odbiło się szerokim echem na całym świecie, pisze w swojej książce, zatytułowanej "Ja nie mam duszy. Sprawa Barbary Ubryk, uwięzionej zakonnicy, której historią żyła cała Polska", Natalia Budzyńska. W drugiej połowie XIX wieku do Sądu Rejonowego w Krakowie wpłynął anonim, w którym informowano o przetrzymywaniu w nieludzkich warunkach zakonnicy w klasztorze karmelitanek bosych na Wesołej (przedmieścia Krakowa). Sprawa była o tyle delikatna, że był to klasztor objęty klauzurą. Udało się jednak uzyskać zgodę na wejście komisji sądowej do wspomnianego klasztoru i zażądanie widzenia z siostrą Barbarą Ubryk. W pustej celi, bez dostępu do światła i wygód, wśród resztek słomy, gnijącego jedzenia i odchodów, znaleziono zupełnie nagą kobietę. Jak się okazało, była ona więziona w celi przez ponad 20 lat, a prócz choroby psychicznej, będącej przyczyną jej odosobnienia, stwierdzono u niej skrajne wyczerpanie fizyczne. Ujawnienie tej sprawy przez prasę wywołało zamieszki w Krakowie, a o historii tej dyskutowano nie tylko w kraju, ale i za granicą. Natalia Budzyńska odkrywa kulisy tej sprawy, która wywołała tak gorące dyskusje wokół Kościoła. W swym popartym dokumentami dziennikarskim śledztwie, ukazującym skandal w polskim Kościele, który odbił się szerokim echem na świecie, stara się dociec, kim była Barbara Ubryk i dlaczego spędziła 21 lat w nieogrzewanej, ciemnej i brudnej celi, zamknięta za podwójnymi drzwiami. Wyjaśnia, dlaczego śledztwo w sprawie przetrzymywania zakonnicy zostało ostatecznie umorzone, a także jak funkcjonowała psychiatria półtora wieku temu.

Kapitalizm mówi, że każdy może stać się bogaty, jeśli tylko będzie miał na siebie dobry pomysł i zabierze się do niego z wielkim oddaniem. Czasem tak jest, a czasem trafiamy na stanowiska, które zwyczajnie nie mają żadnego sensu. Bardzo często nie są potrzebne nikomu, a ich efekty nie mają znaczenia w żadnym aspekcie. Zakład pracy nigdy nie jest miejscem, w którym chcemy być, a jednak wciąż tam pozostajemy. Z humorem i smutkiem poczytaj o tym w książce "Każda praca hańbi. Pozdrowienia z późnego kapitalizmu". Książka ta została napisana przez osobę, która niegdyś była naiwnym studentem socjologii. Naiwnym, bo sądził, że praca jest, jak go uczono, celową i rozumną działalnością człowieka. Nie ma to wiele wspólnego z rzeczywistością, z którą się spotkał. Dookoła niego były jedynie nadmierna władza, taśmowa powtarzalność czynności, eksploatacja i ciągłe specjalizacje, które nie miały żadnego sensu. W prosty sposób można to nazwać kretynizmem, który rozwija się nadzwyczaj dobrze. Jest to zbiór przemyśleń osoby, która przeszła przez różne stanowiska w swoim życiu. Zaczynała od sprzedaży na stoisku z okularami przeciwsłonecznymi, przeszła przez bycie wykładowcą na katolickiej uczelni, aby znaleźć się w korporacyjnym świecie zachodniego kapitału. Opowieść ta, choć smutna, jest też przepełniona gorzkim humorem.

Najbardziej wyniszczająca epidemia wszech czasów Zwłoki wrzucone do zbiorowych mogił, wozy zbieraczy trupów przemierzające ulice, mężowie porzucający umierające żony i rodzice opuszczający konające dzieci w obawie przed zarażeniem. Chmury pyłu unoszące się nad drogami pełnymi zatrwożonych uciekinierów, statki widma z trupami zamiast załogi i zdziczałe dzieci błąkające się po opustoszałych górskich wioskach. John Kelly opisuje atmosferę, panującą wśród mieszkańców Sieny czy Awinionu, kiedy dowiadywali się, że w sąsiednich miastach każdego dnia umierają tysiące. Jak to jest wybierać między własnym życiem a obowiązkiem wobec śmiertelnie chorego dziecka? Jak żyć w społeczeństwie, w którym więzy krwi, uczucia i prawa straciły wszelkie znaczenie? Czarna śmierć to jedno z najbardziej niewyobrażalnych wydarzeń w historii ludzkości – warte przypomnienia zwłaszcza teraz, gdy problem epidemii jest znów tak aktualny.

Josh miał dziewiętnaście lat i świat u stóp, kiedy wszystko się zmieniło. Niespodziewane pogorszenie zdrowia psychicznego doprowadziło do myśli i planów samobójczych. Jego matka, autorka bestsellerów Amanda Prowse, zaczęła desperacko szukać sposobów, by mu pomóc. Cierpienie Josha było cierpieniem całej rodziny. Każdego dnia bliscy obserwowali jego walkę, bojąc się chwili, w której mógłby ją przegrać. STATYSTYKI DOTYCZĄCE ZDROWIA PSYCHICZNEGO DZIECI I MŁODZIEŻY SĄ PRZERAŻAJĄCE. POCZUCIE BEZRADNOŚCI RODZICÓW I ICH CIERPIENIE NIE ZNA GRANIC. TA KSIĄŻKA TO PRAWDZIWY I SZCZERY OPIS ŻYCIA Z DEPRESJĄ. TO ROZDZIERAJĄCA SERCE OPOWIEŚĆ MATKI O BÓLU PATRZENIA NA CIERPIENIE UKOCHANEGO DZIECKA.

"W imię miłości. Opowieść o wielkim uczuciu w najtrudniejszych chwilach" autorstwa Amy Bloom to poruszająca opowieść o pożegnaniach i radzeniu sobie ze śmiercią najbliższych osób. Książka Amy Bloom to zapis prawdziwych wydarzeń, których doświadczyła w swoim życiu autorka. Zmiany zachowania, problemy z pamięcią i stopniowe izolowanie się od otoczenia to objawy, które dotknęły jej męża, co skłoniło parę do poszukiwania przyczyny takiego zjawiska. Okazało się, że sytuacja ta wynika z rozwijającej się u Briana choroby Alzheimera, której diagnoza stała się wyrokiem dla całej rodziny. W związku z brakiem możliwości zatrzymania postępu zmian otępiennych Amy i Brian zdecydowali się na podjęcie trudnej decyzji, jaką było zgłoszenie się do szwajcarskiej organizacji Dignitas. Możliwość poddania się przez Briana eutanazji stała się inspiracją do stopniowego rozliczania się ze swoim dotychczasowym życiem. W przypadku tego kochającego się małżeństwa z wieloletnim stażem poskutkowało to pełną nadziei i humoru opowieścią, którą Bloom zawarła w swojej książce.

"Dzieci nazistów" to siedem wstrząsających opowieści o losach dzieci słynnych, nazistowskich zbrodniarzy. Ojciec wychodzi do pracy. Na pożegnanie całuje ukochaną córkę w głowę, potem wsiada do czarnej, lśniącej limuzyny. Za chwilę dojedzie do biura. Tam, jednym podpisem wyśle do komór gazowych miliony niewinnych ludzi... Ta scena nie jest jedynie wytworem wyobraźni autora. A stanie się tym bardziej rzeczywista, gdy uświadomimy sobie, że córka miała na imię Gudrun, natomiast ojcem był nie kto inny, jak czołowy hitlerowski zbrodniarz, Heinrich Himmler. II wojna światowa w Europie zakończyła się 8 maja 1945 roku. Nazistowskich zbrodniarzy spotkały różne losy. Jedni zostali ujęci i skazani w procesach norymberskich. Inni uniknęli odpowiedzialności, odbierając sobie życie, a jeszcze inni, uciekając za granicę. Ich działalności, zbrodniom, procesom poświęcono liczne książki, filmy, artykuły prasowe. Lecz ich życie prywatne w dużej mierze było i nadal jest owiane tajemnicą. A przecież wielu z nich miało rodziny: żony i dzieci. Co stało się z tymi dziećmi po wojnie? W jaki sposób przyszło im stawiać czoła prawdzie o tym, jak strasznych rzeczy dopuścili się ich ojcowie czy krewni? Na kartach książki "Dzieci nazistów" Jarosław Molenda opowiada siedem historii, z których każda jest inna, lecz na równi dająca do myślenia. Gudrun Himmler do końca pozostała wierna nazistowskiej ideologii. Syn Bormanna przyjął święcenia kapłańskie. Syn Alberta Speera, ulubionego architekta Hitlera, z dumą odnosił się do dokonań ojca. Przeciwnie syn niesławnego doktora Mengele, który ojca zdecydowanie potępił. Czy jednak udało mu się odciąć od potwornego piętna, jakie doktor Mengele zostawił mu w spadku?

Jesienią 1960 roku na nowojorskiej Piątej Alei o piątej rano padł pierwszy klaps na planie jednego z najsłynniejszych filmów w historii – Śniadania u Tiffany’ego. W pełnej porywających faktów i anegdot opowieści Wasson przedstawia nie tylko kulisy powstawania filmu, lecz także dokumentuje burzliwą epokę przełomu lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych w Ameryce – przed rewolucją seksualną dzieci kwiatów, powszechnym dostępem do antykoncepcji i zanim mała czarna stała się symbolem elegancji. Autor pokazuje plan filmowy, przybliża stosunki panujące wśród członków ekipy i narastające między nimi animozje. Jednocześnie szerokim spojrzeniem ogarnia wpływ Audrey Hepburn na modę, politykę dotyczącą płci i budzenie się nowej moralności. Pojawiają się wielkie postacie tamtych czasów: Truman Capote, Audrey Hepburn, Blake Edwards, Henry Mancini, a także Marylin Monroe, Billy Wilder czy Akira Kurosawa. Dlaczego filmowa opowieść o Holly Golightly miała kłopoty z cenzurą? Czym różni się od powieści Capote’a? Co zmieniła w życiu milionów młodych kobiet, które nie chciały żyć jak ich matki? Tę książkę – pełną smakowitych szczegółów – czyta się jak powieść o dawnym Hollywood, pełnym uroku i mrocznych tajemnic.

Ambitna i zapierająca dech w piersiach książka o niezwykłym krajobrazie podziemi. "Podziemie. Świat pod naszymi stopami" autorstwa Willa Hunta to książka będąca swego rodzaju dziennikiem z podróży i filozoficznymi meandrami. Podziemia pełne są katakumb, jaskiń, zapomnianych miast czy opuszczonych stacji metra. Świat pod naszymi stopami jest o wiele ciekawszy i zawiły, niż mogłoby się wydawać. Kiedy nastoletni Hunt odkrywa, iż pod jego domem mieści się opuszczony tunel, rodzi się w nim fascynacja do tych mrocznych i zapomnianych czeluści. Fascynacja, która przeradza się w obsesje. W pozytywnym znaczeniu, gdyż często to właśnie obsesja jest często motorem napędowym postępu i nauki. Książka ta to swoisty list miłosny autora, którego adresatem jest wszystko, co czai się pod powierzchnią. Hunt podczas swych podróży spotyka innych, podobnych sobie zapaleńców. Spędza kilka dni w paryskich katakumbach, gdzie ze zdumieniem odkrywa, iż te są nie tylko miejscem wiecznego spoczynku, lecz także zakazanych imprez. W Australii trafia na pustkowie, gdzie wraz z pewną rodziną Aborygenów schodzi do mającej ponad 35 tysięcy lat kopalni. Wraz z naukowcami z NASA bierze udział w badaniach kilometr pod łańcuchem górskim Black Hills.

Sztuczna nerka, nowe serce. O początkach transplantologii Autor bestsellerowych Ginekologów i Stulecia chirurgów. Tym razem Jürgen Thorwald opowiada o powstaniu i rozwoju jednej z najtrudniejszych, a zarazem najbardziej fascynujących dziedzin medycyny – transplantologii. Opisując historie pacjentów, Thorwald kreśli dzieje jednego z najśmielszych pomysłów ludzkości – wymieniania uszkodzonych narządów na nowe. Autor oddaje głos cichym bohaterom medycyny – chorym, których wola życia i odwaga, by poddać się nowatorskim i ryzykownym zabiegom, przyczyniły się do uratowania ludzkich istnień. Dzięki nim lekarze, odkrywcy i konstruktorzy mogli zbudować i udoskonalić płucoserce, wykorzystać kawałek celofanu do pierwszych dializ i przeszczepić nerkę. Aż w końcu dokonać niemożliwego – sprawić, że w czyjejś klatce piersiowej zabije serce innego człowieka. Wszystko to działo się zadziwiająco niedawno. Jürgen Thorwald pokazuje, że historię medycyny tworzą losy pojedynczych ludzi i każda z tych osób ma tak samo istotne znacznie – niezależnie od tego, czy stoi przy stole operacyjnym, czy na nim leży. Dziś transplantologia jest jedną z najszybciej rozwijających się gałęzi medycyny. Literacki talent autora sprawia, że opowieść o jej narodzinach czyta się jak wciągającą powieść.

Przez kilka dekad nazwisko Harveya Weinsteina było w Hollywood synonimem władzy. Mógł tworzyć gwiazdy i je niszczyć, nadawać karierom bieg lub dusić je w zarodku. Przez wiele lat krążyły plotki, że jego pomoc nie jest bezinteresowna, a kobiety, które bierze pod swoje skrzydła, płacą za to swoim ciałem. „Powiedziała” to trzymający w napięciu zapis śledztwa dziennikarskiego w sprawie Weinsteina, które w 2017 roku przeprowadziły dwie dziennikarki „The New York Times”, laureatki Pulitzera Jodi Kantor i Megan Twohey. Jednocześnie to ważna książka o władzy, która deprawuje, o wyzwalaniu się z roli ofiary i walce prawdy z kłamstwem. Autorki szukają też odpowiedzi na pytanie o konsekwencje swoich reportaży i skutki ruchu #metoo: Co się zmieniło? Kantor i Twohey z dokładnością opisują, jak docierały do kolejnych ofiar Weinsteina, jak przekonywały je do mówienia, a także o kontratakach zhańbionego producenta i jego sztabu. Jest to opowieść o kobietach, które rzucając wyzwanie potworowi, były gotowe stoczyć walkę o prawdę.

Pełna ciepła, wzruszająca opowieść o niezwykłej przyjaźni człowieka i uratowanej przed pewną śmiercią kotki. "Świat Nali. Człowiek, kot i ich podróż rowerem dookoła świata" to historia, która przywraca wiarę w dobro i szczęśliwe zakończenia. Gdy niespełna 30-letni Dean Nicholson wyruszył w rowerową wyprawę dookoła świata, jego celem było to, by dowiedzieć się jak najwięcej o innych krajach. Nie przypuszczał wtedy, że wkrótce dołączy do niego zupełnie niezwykła i nieoczekiwana towarzyszka podróży. Trzy miesiące po opuszczeniu ojczystej Szkocji przemierzał pustą drogę na granicy między Bośnią i Hercegowiną oraz Czarnogórą, gdy nagle spostrzegł porzuconą, chorą i głodną małą kotkę. Jej przenikliwe spojrzenie i pełne smutku miauczenie sprawiły, że postanowił wsadzić ją na rower i zabrać ze sobą. Kotka otrzymała imię Nala i dzięki pomocy lokalnych weterynarzy wkrótce wróciła do zdrowia. Dean stał się jej troskliwym opiekunem, a ich przypadkowo zawiązana przyjaźń podbiła serca ludzi na całym świecie. Krótki film z nagraniem ich pierwszego spotkania został w internecie obejrzany ponad 130 milionów razy. "Świat Nali..." to książka o niezwykłej więzi człowieka i zwierzęcia, która poruszy nie tylko właścicieli kotów.

Grudzień 1981. CIA otrzymuje informację, że polski rząd zerwał łączność telefoniczną z Zachodem i zamknął granice. Agencja natychmiast powiadamia o tym prezydenta Ronalda Reagana, który odpoczywa w Camp David. Parę godzin później premier Wojciech Jaruzelski ogłasza w telewizji wprowadzenie stanu wojennego. Zaczyna się nowy rozdział zimnowojennej polityki. Waszyngton i Moskwa idą na czołowe zderzenie. W swojej fascynującej książce historycznej Seth G. Jones ujawnia nieznane fakty na temat operacji CIA w Polsce, która przyczyniła się do miażdżącego zwycięstwa opozycji. Podczas gdy rząd wspierany przez ZSRR próbował zdusić liberalnych przeciwników, CIA rozpoczęła skomplikowaną kampanię wywiadowczą o kryptonimie QRHELPFUL, wspierając środowiska dysydenckie i „Solidarność”, związek zawodowy liczący dziesięć milionów członków, jeden z pierwszych legalnych ruchów opozycyjnych w Europie Wschodniej. Dzięki aprobacie prezydenta Reagana agencja finansowała druk gazet, audycje radiowe i wojnę informacyjną z komunistycznym rządem. Operacja QRHELPFUL w znacznym stopniu przyczyniła się do powstania wolnej i demokratycznej Polski. W opowieści tej, ignorowanej dotąd przez historyków zajmujących się CIA i biografów Reagana, pojawia się niejedna barwna postać, jak choćby Bill Casey, szef siatki szpiegowskiej, oficer CIA Richard Malzahn, polskojęzyczna oficerka łącznikowa Celia Larkin, przywódca „Solidarności” Lech Wałęsa i papież Jan Paweł II. Tajna operacja , książka bazująca na wywiadach pogłębionych i odtajnionych niedawno aktach, opisuje zwycięstwo amerykańskiego wywiadu nad tyranią zza Żelaznej Kurtyny, zapowiadające rozpad ZSRR. „Opowieść o zwycięstwie pokoju, wolności i CIA – a to na tyle rzadka kombinacja, że lektura powinna być obowiązkowa”. The American Spectator

Idą tysiącami. Uciekają przed gangami, przemocą i biedą. Z Salwadoru, Hondurasu, Gwatemali do wymarzonych Stanów Zjednoczonych. Każdego dnia nielegalni imigranci z Ameryki Środkowej wędrują przez Meksyk. Od tropikalnych lasów na południu po jałowe pustynie na północy. Pieszo, busami, na dachu pociągu. I każdego dnia dziesiątki, setki z nich padają ofiarą napadów, porwań, gwałtów i morderstw. Autor wędruje z imigrantami przez cały Meksyk i soczystym, mocnym językiem opisuje ich codzienność, stając się świadkiem dramatycznego przełomu. Małe bandy napastników i spontaniczne okrucieństwo zwykłych ludzi ustępują miejsca precyzyjnej działalności prawdziwych zawodowców: na scenę wkraczają kartele narkotykowe. Wstrząsający obraz współczesnego Meksyku i poruszająca opowieść o przestępczym przemyśle oraz jego ofiarach, które zdają się nikogo nie obchodzić.

Jeśli fascynują Cię góry i prawdziwe wyzwania, to koniecznie musisz przeczytać bestsellerową książkę "K2. Historia najtrudniejszej góry świata". Jest to papierowy pomnik napisany w hołdzie dla majestatu skalnego giganta. Książka "K2" w znacznym stopniu różni się od innych pozycji opisujących szczyty górskie. Opowieść przedstawia sto lat historii alpinizmu i licznych prób zdobycia niedostępnego wierzchołka. Już w XIX wieku ruszały pierwsze ekspedycje naukowców i kartografów, którzy pragnęli poznać sekrety skrywane wśród lodów K2. Największym wyczynem była wyprawa Waltera Bonattiego oraz tragarza Mehdiego, którzy w 1954 roku dokonali rzeczy niemal niemożliwej. Wprowadzili oni na szczyt Lacedelliego oraz Compagnoniego i tym samym sprawili, że szczyt K2 został zdobyty po raz pierwszy w historii. Ta niezwykła opowieść o najtrudniejszym ośmiotysięczniku świata została wzbogacona o liczne archiwalne zdjęcia, ilustracje, grafiki oraz szczegółowe opisy tras. Alessandro Boscarino stworzył porywającą opowieść o górze, która jego zdaniem jest znacznie bardziej wymagająca od legendarnego Everestu. Autorowi udało się ukazać piękno i majestat K2. Góra jest równie zachwycająca, co niebezpieczna. Książka została napisana z prawdziwą pasją, a szczegółowe opisy oraz dołączone zdjęcia pozwalają czytelnikowi poczuć zew przygody. "K2. Historia najtrudniejszej góry świata" jest pierwszą książką autora przełożoną na język polski.

To nie jest książka dla ludzi o słabym sercu Niemowlę, które już w pierwszych miesiącach życia przeszło kilkanaście zawałów. Kobieta cierpiąca na zespół zamknięcia ? w pełni świadoma, uwięziona we własnym ciele, niezdolna choćby poruszyć palcem. Wreszcie pionierska operacja wszczepienia sztucznego serca, w wyniku której powstał ?człowiek na baterie?. Kruche życie to zdumiewająca i zapierająca dech opowieść wybitnego kardiochirurga, którego ścieżkę zawodową znaczyły geniusz i brawura. Stephen Westaby dzieli się najciekawszymi i najbardziej wzruszającymi historiami z sali operacyjnej, z jakimi dane mu było się zetknąć w czasie trzydziestopięcioletniej kariery. Uratował w tym czasie setki osób, którym szans nie dawał absolutnie nikt. Oto przewodnik po fascynującym i pełnym tragizmu świecie kardiochirurgii. Pozwala poczuć, jak to jest trzymać w ręku ludzkie życie. *** Profesor Westaby, którego poznałem osobiście, jest wizjonerem oraz lekarzem walczącym o pacjenta do ostatniej chwili. Jego książka to zapis niecodziennego doświadczenia życiowego, opis wyjątkowego, namacalnego obcowania z kruchością życia. Autor przypomina swoją postawą i działalnością nieocenionego prof. Zbigniewa Religę, dlatego ta opowieść jest wiarygodna i zasługuje na upowszechnienie. prof. Marian Zembala kardiochirurg i transplantolog, który operował wraz ze Zbigniewem Religą W walce o życie chciałoby się mieć u boku kogoś takiego jak Westaby ? faceta, który dyrektorów medycznych porównuje do Stasi, a do boju rusza z okrzykiem: ?Chrzanić protokół!?. książka roku według ?The Guardian? Westaby uosabia wszystko to, czego spodziewalibyśmy się po genialnym chirurgu: jest pewny swego, zaangażowany, pełen pasji i uparty. Jego książkę, irytująco dobrze napisaną jak na kogoś, kto dotąd miał na koncie jedynie artykuły naukowe i podręczniki, połyka się niczym pierwszorzędny thriller, trup ściele się tu gęściej niż w kryminałach. Każdy rozdział czyta się z zapartym tchem, aby zobaczyć, czy kolejny ? zdawałoby się ? pozbawiony szans pacjent przeżyje.

Ten tytuł z pewnością zaciekawi wszystkich fanów historii związanych z polską gangsterką, a mówiąc dokładniej z polskim narkobiznesem. Ryszard J. - chemik, wyprodukował najczystszą amfetaminę, jaka kiedykolwiek została skonfiskowana przez brytyjską policję. Jeśli jesteś fanem kultowego serialu "Breaking Bad", książka "Profesor. Jak genialny chemik z Kielc stał się bossem narkobiznesu" koniecznie powinna trafić w Twoje ręce. Historia niczym z kolumbijskiego serialu - o bossach, handlu narkotykami i całym tym niebezpiecznym światku. A jednak wszystko, co opisuje autor, wydarzyło się w Polsce, w województwie świętokrzyskim. Reportaż Grzegorza Walczaka w ciekawy i bardzo przystępny dla chemicznego laika sposób ujawnia nam szczegóły biznesu, jaki w polowych warunkach stworzył tytułowy chemik z Kielc - produkując amfetaminę wartą cztery miliony brytyjskich funtów. Autor tej pozycji bezceremonialnie wprowadza nas w światek polskiego narkobiznesu, podając fakty, które zebrał dzięki niezliczonym godzinom spędzonym na czytaniu akt oraz opracowywaniu zebranych informacji.

Walka o sukcesję w Arabii Saudyjskiej nie obyła się bez wielu konfliktów, jednak w końcu wyłoniła charyzmatycznego księcia koronnego - Muhammada ibn Salmana. Znany jako MBS, wydaje się przywódcą otwartym na zmiany, przed którymi Arabia do tej pory się wzbraniała. Nurt nowoczesności przemawia do niego, ale czy na pewno? Książka "Ropa i krew. Walka o przywództwo w Arabii Saudyjskiej i wpływy na świecie" pokazuje, że niekoniecznie tak jest. Muhammad ma 35 lat i wydaje się niezwykle postępowym władcą. Niestety, to tylko pozory, które buduje za pomocą licznych konsultantów wizerunkowych. Tak naprawdę jest ekscentrycznym, brutalnym i niezwykle bogatym człowiekiem, który nie zawaha się przed niczym, aby zdobyć to, czego pragnie. Człowiek ten nie dba ani trochę o to, jak świat zareaguje na jego brutalność. Nie zawahał się nawet przed porwaniem i przetrzymywaniem przez wiele miesięcy trzystu osób, w tym wielkich biznesmenów i prominentnych członków saudyjskiej rodziny królewskiej. Jakkolwiek wydaje się to wszystko scenariuszem wprost z Hollywood, jest to prawdziwa historia. MBS konsekwentnie buduje swoją siłę ekonomiczno-gospodarczą dzięki wielkim złożom ropy. Nikt nie wie, jak potężna może dziś być Arabia Saudyjska ani za jak ważne sznurki pociąga w politycznym światku. Autorami tej książki są Hope Bradley i Justin Scheck, którzy razem przedstawili nie tylko prawdziwą historię, ale również ostrzeżenie dla całego świata.

Jesteś miłośnikiem jednego z najbardziej znanych i popularnych seriali Polsatu "Świat według Kiepskich"? Na myśl o Ferdku, Paździochu i Boczku pojawia się uśmiech na Twojej twarzy? A może znasz niektóre odcinki i teksty na pamięć? Jeśli tak, to książka autorstwa Pawła Łęczuka i Jakuba Jabłonka pt. "Świat według Kiepskich. Zwariowana historia kultowego serialu Polsatu" jest dla Ciebie. Serial "Świat według Kiepskich" bawił Polaków przez ponad 20 lat. Oglądały go osoby w różnym wieku, z różnym wykształceniem i o różnych poglądach, jednak pokazywane w nim treści łączyły pokolenia. Serial poruszał wiele tematów w satyryczny sposób i charakteryzował się kolokwialnym językiem. "Świat według Kiepskich. Zwariowana historia kultowego serialu Polsatu" to interesujący przewodnik po serialu, bohaterach i uwielbianych scenach. Z książki można dowiedzieć się między innymi, jaki był odbiór serialu po emisji pierwszych odcinków, którzy aktorzy mieli początkowo grać główne role oraz kto jest odpowiedzialny za stworzenie niezapomnianych postaci. Dodatkowo w książce obsada serialu wspomina aktorów, którzy już odeszli z tego świata: Krystynę Feldman czy Ryszarda Kotysa. Przewodnik to pozycja obowiązkowa dla każdego fana Ferdka, Halinki, mocnego fulla i kultowych powiedzeń z serialu.

Opowieść o niezwykłych losach jednego z najbardziej utytułowanych klubów w dziejach światowego futbolu. Książka "Juve! Historia potęgi" pozwala zajrzeć za kulisy świata piłki nożnej na najwyższym poziomie i lepiej zrozumieć fascynację milionów ludzi Juventusem Turyn. Ta historia zaczęła się pod koniec XIX wieku w turyńskim liceum, gdy nikt nie mógł jeszcze spodziewać się, jak się rozwinie. Dziś Juventus ma w swoim dorobku najwięcej tytułów mistrza Włoch, liczne sukcesy międzynarodowe i oddanych kibiców na całym świecie. Jako pierwszy zespół zdobył wszystkie najważniejsze europejskie puchary. Książka Herbiego Sykesa pokazuje drogę na szczyt, jaką przez ponad 120 lat przeszła "Stara Dama". Z gąszczu anegdot i ciekawostek wyłania się obraz prawdziwej legendy światowego futbolu, która stała się punktem odniesienia dla wielu rywali. Wśród tych ciekawych opowieści znajduje się również ta o transferze do Juve Zbigniewa Bońka. "Juve! Historia potęgi" to jednak nie tylko klasyczna książka sportowa. Można z niej dowiedzieć się wiele na temat najnowszej historii Włoch i kultury tego kraju, bo Juventus na Półwyspie Apenińskim jest zjawiskiem, które na stałe wpisało się w tamtejszy pejzaż społeczny. Bo jak głosi klubowy hymn "Juve to historia wielkiej miłości".

Publikacja, która przybliży Ci nieco fenomen ojca Johna Bashobory. Poznaj bliżej niezwykłego kaznodzieję i niecodzienne umiejętności, jakimi dysponuje. "Bashobora. Człowiek, który wskrzesza zmarłych" to książka przedstawiająca sylwetkę niesamowitego człowieka, potrafiącego w mgnieniu oka porwać tłumy i skłonić je, by słuchały. Autor skupia się na tej niezwykłej postaci, starając się zweryfikować, które z wiadomości na jego temat rzeczywiście są prawdą. Podążając za samym tytułem publikacji, bada, czy Bashobora rzeczywiście potrafi wskrzeszać zmarłych. Jako przykład przywołana zostaje historia, zgodnie z którą ksiądz wziął na ręce martwe dziecko i gdy kilkakrotnie powtarzał "I love you", ono ożyło. Dziennikarz jest także zainteresowany powodem popularności, jaką cieszy się kaznodzieja, podczas swoich wystąpień zbierający zawsze ogromną widownię (gdy głosił swoje nauki na Stadionie Narodowym w Warszawie, zgromadził na miejscu 58 tysięcy ludzi). John Baptist Bashobora jest katolickim kapłanem pochodzącym z Ugandy. Dał się ponadto poznać jako charyzmatyk i doktor teologii duchowości. Urodził się piątego grudnia 1946 roku w Bushenyi. Podobno gdy był dzieckiem, ciotka chciała go otruć poprzez podanie zatrutego posiłku, jednak miska rozpadła się, kiedy chłopiec odmawiał modlitwę. Po zdobyciu edukacji i związaniu się z katolickim Ruchem Odnowy Charyzmatycznej, Bashobora powrócił do rodzinnej diecezji, gdzie stał się założycielem dwóch szkół podstawowych, dwóch średnich oraz dwóch sierocińców. Dzięki temu udało mu się otoczyć opieką pięć tysięcy sierot. Aktualnie Bashobora cieszy się popularnością jako rekolekcjonista, który znany jest z przepełnionych charyzmą na spotkaniach modlitewnych. Polskę odwiedził po raz pierwszy w 2007 roku. Na swoim koncie ma takie publikacje książkowe, jak: "Jesteśmy obrazem Boga" (2012), "Jesteśmy ambasadorami Boga na ziemi" (2013) oraz "Uwierz Bogu sercem" (2013).

Przejmujące rozmowy lekarza z rodzicami chorych dzieci Nikt nie chce tej książki przeczytać. Nikt nie chce być bohaterem tych opowieści. Nikt nie chce słuchać o tym, jak wygląda życie śmiertelnie chorego dziecka. Nikt nie chce uwierzyć, że decyzja o urodzeniu takiego dziecka wcale nie jest tą najtrudniejszą. I nikt nie chce wyobrażać sobie podejmowania tej, ani kolejnej – kiedy i w jaki sposób pozwolić swemu dziecku odejść. Jak wygląda życie śmiertelnie chorego dziecka? Co czują rodzice, którzy spełniają ostatnie marzenia swoich pociech? Dlaczego łatwiej jest pozwolić odejść niż patrzeć na życie, które bez maszyn nie ma szans? Ile odwagi trzeba mieć, by podjąć taką decyzję? To jednak książka nie tylko o życiu między domem a szpitalem, o znieczulicy systemu, ale również o dobrych ludziach, którzy są obok. To książka o bohaterach.