"Wierny Rusłan" to poruszająca i jednocześnie skłaniająca do przemyśleń powieść. Należy ona do klasyki literatury łagrowej, ukazując dramat jej głównego bohatera, którym jest pies. Jego historia to spojrzenie na totalitaryzm za pomocą metafory. Obozy nieodłącznie kojarzą się ze strażnikami, którzy z pomocą psów pilnują więźniów i porządku. W jednym z nich swoje miejsce znalazł Rusłan, który w łagrze czuł się jak w raju. Miał tam dach nad głową, jedzenie, którego pozazdrościliby mu sami więźniowie, oraz cel - służbę u boku swego pana. Kiedy obóz zostaje zlikwidowany, a psy wartownicze wypędzone, przed Rusłanem rysuje się wizja niepewnej przyszłości. Ostatecznie zostaje porzucony nawet przez swojego pana i musi zacząć radzić sobie zupełnie sam. Wspomnienia lepszej przeszłości, tresura i poczucie obowiązku odcisnęły na Rusłanie swoje piętno. Przywiązany do obozu przebywa w jego okolicy i stara się zorganizować sobie łagrowe życie. Zaczyna poszukiwać więźniów, których mógłby nadzorować. Nie ustaje w tym wysiłku i każdego dnia niezależnie od warunków z determinacją spełnia swój obowiązek. Powieść jest tragiczną satyrą, która za pomocą metafory przedstawia losy jednostki w systemie totalitarnym. Gieorgij Władimow stworzył obraz kogoś, kto jest przywiązany do władzy, którą zdobył i którą również utracił, nie mogąc przy tym dostosować się do nowej rzeczywistości. Książka po raz pierwszy wydana została w 1975 roku w ówczesnej RFN. W Rosji ukazała się oficjalnie dopiero w 1989 roku, kiedy komunizm chylił się ku upadkowi. Gieorgij Władimow napisał też takie książki, jak "Niech się pan nie przejmuje, maestro" czy "Generał i jego armia".
10%
