Wyszukiwarka (odnaleziono: 7)

Powrót do Domu to kontynuacja opowieści o akuszerce z Sensburga, przedwojennego Mrągowa. Główne bohaterki tej sagi: Stasia, Marianna, Nadzia i Basia podejmują wyzwania ponurej rzeczywistości stanu wojennego. Postanawiają zamieszkać razem w domu Stasi w Mrągowie, by w ten sposób być wzajemnie dla siebie podporą. Marianna wciąż jednak liczy na to, że wróci do Domu na Wygonie w Zełwągach i zacznie wreszcie realizować swoje marzenia. Po raz kolejny pojawia się miłość, która wnosi w jej życie jasność. Mimo to coraz częściej w jej myślach pojawia się jej pierwsza miłość - leśniczy Janek. Kim jest dziś, jak ułożyło się jego życie, czy ją jeszcze pamięta? Czy uda się tym dwojgu wreszcie spotkać się i przeżyć jeszcze raz tamtą Miłość? Marianna angażuje się również w działalność „Solidarności”. W tym też czasie los trzykrotnie boleśnie ją dotyka – trzy pożegnania, po których jej życie już nie wraca na dawne tory. Wszystko to jednak sprawia, że nareszcie może wrócić do swojego Domu na Wygonie. A po latach, w 2020 roku, na progu tego domu, w setne urodziny Marianny staje również jej wnuczka Basia. Czy ta stara chata na końcu wsi, na granicy z Puszczą Piską, stanie się również jej miejscem na ziemi? Autorka snuje opowieść na tle pamiętnych i ważnych dla Polski wydarzeń - stan wojenny, Okrągły Stół i pierwsze demokratyczne wybory. Losy Marianny i Janka są również inspirowane usłyszaną od nich opowieścią. Mazurska przyroda, smaki, zioła i miłość do tej ziemi - nimi także przesycona jest ta powieść. Jak zresztą wszystkie pozostałe tej pochodzącej z Mrągowa autorki. Powyższy opis pochodzi od wydawcy.

Poznaj dalsze losy niezwykle silnych kobiet, których życie zostało skomplikowane przez ciężkie realia PRL. "Dom na Wygonie" to piękna opowieść o związku z naturą i poszukiwaniu szczęścia. Jak dostosować się do nowych zasad? W Mrągowie żyją spokojne kobiety, których marzeniem jest nawiązanie możliwie bliskiego kontaktu z naturą. Niestety ich plany zostają pokrzyżowane, a ciężkie realia PRL wymuszają na nich przystosowanie się do nowego ładu. Pojawiają się kolejki, kryzys, niedostatek wszystkiego, a wszystko jest dodatkowo przyprawione strachem i nieufnością. Nie ze wszystkimi można szczerze rozmawiać, a z niektórymi osobami powinno się całkowicie zerwać kontakt. Jedynie najbliższa rodzina godna jest zaufania. Tak przynajmniej się wydaje... Marianna prowadzi samotne życie od śmierci męża. Teraz na jej drodze staje przystojny mężczyzna, który zdołał ją urzec i skraść serce. Tylko, czy doświadczona kobieta potrafi jeszcze kochać? Czy znajdzie na to siłę? I przede wszystkim: czy może zaufać obcemu mężczyźnie, którego ledwo poznała? Katarzyna Enerlich jest autorką poruszającej sagi o kobietach, które zrobią wszystko, aby iść własną drogą. Silny związek z naturą dodaje im sił i pozwala walczyć o swoje marzenia. Wykreowane przez pisarkę bohaterki przeplatają się z historycznymi postaciami, a tłem powieści są autentyczne wydarzenia z lat 1973-1980. W skład serii o Mariannie i jej przyjaciółkach wchodzą tytuły: "Akuszerka z Sensburga", "Ziele Marianny" i "Dom na Wygonie".

Świat jest pełen różnych barw, tych ciemniejszych i jaśniejszych, tych radosnych i bardziej ponurych. Książka "Kolory życia. Opowieści niosące nadzieję" jest zbiorem opowiadań, które ukazują, że po wszystkich trudach, nieszczęściach i zwątpieniach zawsze jest szansa na odbicie się od dna. Bohaterowie historii przedstawionych w książce "Kolory życia. Opowieści niosące nadzieję" mierzą się z różnymi problemami życia codziennego. Każda opowieść jest zupełnie inna. Mamy okazję zmierzyć się wraz z bohaterami ze śmiercią, wypadkiem, chorobą kogoś bliskiego, lękiem przed starością, nieszczęśliwą miłością czy konfliktem z bliską osobą oraz wraz z nimi przeżywać rozterki i dylematy. I w momencie, gdy mamy już wrażenie, że nie może być gorzej, pojawia się ona - nadzieja, która jest spoiwem tych wszystkich historii, pozwala ujrzeć światełko w tunelu i dążyć w jego kierunku. Ten zbiór opowiadań jest istną lawiną emocji, sporą dawką bolesnych, szczerych uczuć, pozwala na przemyślenie swojej życiowej drogi, wyborów i decyzji. Czytając historie bohaterów, uświadamiamy sobie, że nigdy nie należy rezygnować, nawet gdy czujemy się przytłoczeni i ogarnia nas zwątpienie. Książka będzie idealna dla miłośników niedługich utworów - każdy znajdzie w niej coś dla siebie. Osiem cudownych autorek i osiem wspaniałych historii, a w nich ogrom nadziei oraz poczucia, że nigdy na nic nie jest za późno i zawsze warto ruszyć z miejsca, aby mieć szansę zmienić coś w swoim życiu.

Nocne awantury, pilnowanie i próbowanie bimbru, gotowane penisy zamiast klusek, powtarzające się ataki padaczki alkoholowej ojca i dzieciństwo bez matki, która postanowiła uciec do Włoch - to tylko niektóre ze wspomnień Barbary. Najpierw oswaja je samotnie w kącie za kredensem, potem szuka miłości i zapomnienia w ramionach kochanków; pragnie tylko, by mieli ciemne oczy jak jej tato… Przeżyje wiele trudnych chwil i rozczarowań zanim zrozumie, że ma prawo do bycia szczęśliwą. Ale czy miłość, którą odnajdzie, nie okaże się zakazana? Błękitny Księżyc, czyli trzynasta w roku pełnia, zdarza się rzadko. Lecz to, co rzadkie, nie jest niemożliwe. Dotarcie do miejsca, w którym dziś jestem, nie zabrało mi paru miesięcy lub lat. To była moja całożyciowa wędrówka, ucząca mnie jak mam przeżyć swoje życie. To były setki złych i dobrych decyzji. Dorosłe dzieci alkoholików mówią często o tym, jak ich życie jest popaprane i pozbawione wartości. Kiedyś też byłam zagubiona. Błądząc, usprawiedliwiałam się przed sobą, że to wszystko przez moją skazę w sercu. Teraz wiem, że mogę być panią swojego życia.

Rok 1922. Większość mieszkańców Zełwąg w pobliżu Mikołajek, tworzących niezwykle zżytą społeczność, staje się mormonami. Rok 1998. W podmrągowskich lasach ktoś podpala na kamieniach ofiarnych zabite zwierzęta. Anna Sołowiecka, dziennikarka „Głosu Mrągowa” chce dociec, kim jest sprawca i dlaczego to robi. Jednocześnie próbuje rozwiązać zagadkę tajemniczej śmierci swojej przyjaciółki, mimo iż policja przyjęła wersję samobójstwa. Ma przeczucie, że obie sprawy coś łączy. W mieście pojawia się czarnoskóry Bernard Mulunda Mayingo Bajohr. Spotkanie z nim prowadzi do odtworzenia przedwojennej historii Zełwąg. Fakty zaczynają się ze sobą splatać. Niespodziewanie jednak dziennikarska dociekliwość staje się śmiertelnie niebezpieczna.

Życie pełne złudzeń. Może właśnie po to czasami załamuje się w nim światło, byśmy na ekranie naszych marzeń zobaczyli tęczę? Złudzenia bywają czasem siłą. Na tym polega niezwykłość tego świata, że w tym, co z pozoru błahe, efemeryczne i nietrwałe, znajdujemy na koniec oparcie dla następnych dni. Bohaterka kolejnego tomu powieści Katarzyny Enerlich już wie, że ma prawo do szczęścia, jak każdy z nas. Postanawia tym razem o to szczęście walczyć sama, nie zdając się już na łaskawe sploty wydarzeń. Wypełniona bolesnymi doświadczeniami, przekonuje się, że to, co przeżyła, jest w rezultacie jej siłą. Dzięki temu potrafi więcej rozumieć i więcej widzieć – bo po to właśnie w naszym życiu istnieją życiowe zakręty. Sztuka jogi, którą od lat uprawia, sprawia, że otwiera się na nowe życie i nowe myślenie. Horyzonty jej odczuwania poszerzają się, dzięki czemu zaczyna żyć coraz piękniej. Ludmiła pisze kolejne książki, Baba Joga przyciąga wartościowych ludzi, a życie na prowincji staje się coraz pełniejsze i bardziej harmonijne. To wszystko pomoże jej w odnalezieniu miłości prawdziwej i dojrzałej, lecz trudnej do zdobycia. Jednak to, na co się długo czeka, smakuje najlepiej.