Oszustki

Przebywać z dala od cywilizacji i wypoczywać w tym samym czasie to kusząca perspektywa. Wydaje się to jedną z wymarzonych form relaksu. Kiedy zaczniesz czytać powieść "Głusza", przekonasz się, że prawda może okazać się inna! Położony w leśnych ostępach nieopodal jeziora ośrodek "Płytkie Zdroje" jest idealnym miejscem na wakacje. Właśnie tam trafił Tom Anderson wraz ze swoją nastoletnią córką. Zachwycająca okolica wydaje się wprost stworzona do odetchnięcia od gwaru wielkich miast. Niebawem wyjdzie na jaw, że jest zupełnie inaczej. Jedynie pozory czynią to miejsce sennym i spokojnym. Burzliwa przeszłość ciągle daje o sobie znać, a wydarzenia sprzed lat wydają się nieustannie powracać. Dobiegające z różnych stron przerażające odgłosy są niepokojące i przyprawiają o dreszcze. Krążące po okolicy upiorne opowieści tylko potęgują napięcie i atmosferę strachu. Wspomina się o złych duchach czających się w głębi lasu, a także o czymś makabrycznym. Na pobliskiej polanie dokonany został rytualny mord. Sprawcy nie udało się schwytać i mawia się, że ukrywa się w leśnej głuszy. Do tego miejscowi przejawiają wyraźną niechęć wobec przybyszów. Dochodzi także do serii dziwnych incydentów. Zapowiada się prawdziwy koszmar, a nie sielski wypoczynek. Tom z córką doskonale zdają sobie z tego sprawę. Sięgnij po ten doskonały thriller i przekonaj się, jak dalej potoczą się wydarzenia! Takiej wyprawy z pewnością szybko nie zapomnisz!

"Mam już dość. Jak pokonałam domowego hejtera" to historia kobiet, które dla uzyskania wolności musiały wiele poświęcić. Jak wiele trzeba przejść, żeby rozwieść się z socjopatą, manipulatorem lub alkoholikiem? Książka opisuje historie kilku kobiet. Jedna z nich - Alicja - była żoną socjopaty. Był on niezwykle zazdrosny i stosował wobec niej przemoc. Zdarzało się nawet, że gwałcił ją, gdy była pod wpływem środków nasennych. Kolejna kobieta, o imieniu Marta, miała męża alkoholika. Pomimo tego, że dość szybko uzyskała rozwód, to dojście do siebie po życiu w takich warunkach trwało bardzo długo. Mąż Julii był manipulatorem, przez którego prawie popełniła samobójstwo. Adela uważa, że rozwód to jej porażka. Kolejna kobieta - Diana - wciąż próbuje się podnieść, bo nie potrafi sobie poradzić z życiem po rozwodzie. Jest jeszcze Sylwia, która do dziś spłaca kredyt, który wzięła na pokrycie długów byłego męża. Dlaczego kobiety takie jak te powyżej społeczeństwo uważa za porażki? Jak wysoka jest cena wolności i czy ta wolność jest osiągalna pomimo papierka świadczącego o rozwodzie? Jak zacząć nowe życie z takim bagażem doświadczeń? Książka pokazuje kilka przykładów, jak wyżej opisane kobiety starają się poradzić sobie z trudami życia po rozwodzie i po traumie, jaką musiały przeżyć. Książka Danuty Awolusi i Joanny Warpas opowiada o tym, jak przeżyć piekło rozwodu i jak podnieść się, gdy jest już po, a rzeczywistość jest zupełnie inna niż oczekiwania.

"Wnuczka wariatki. Alina" Danuty Noszczyńskiej to historia o tym, że nigdy nie jest za późno, aby naprawić relacje z bliskimi. Życie pisze najdziwniejsze scenariusze, o czym mają okazję przekonać się bohaterki powieści. Zawsze jednak warto podążać naprzód i szukać szczęścia. Alina ma ponad pięćdziesiąt lat i wciąż zmaga się z pamięcią o smutnym dzieciństwie i trudnej przeszłości. Jej córka Pola stała się bodźcem do zmian i wyprowadzenia się od zwariowanej matki. Rozpoczęły nowy rozdział, ale wcale nie jest to droga usłana różami, jakiej oczekiwała Alina. Kiedy jednak po jakimś czasie Pola wraca z odwiedzin u babci, stwierdza, że starsza pani wcale nie jest aż tak zła, jak myślała. Między szaloną Carmen a dziewczynką rodzi się więź, która ma szansę stać się początkiem wielkich zmian w rodzinie. Wnuczka dokłada wszelkich starań, aby naprawić skomplikowane relacje, a przy okazji trafia na trop wielkiej tajemnicy rodzinnej sprzed dwóch pokoleń. W związku z tym nic nie jest już oczywiste, a odkrycie tajemnicy zmusi kobiety do zrewidowania swoich poglądów. Czy będą w stanie sobie zaufać i stworzyć prawdziwą rodzinę?

Słodko-gorzka opowieść obyczajowa przedstawiająca losy trzech kobiet. Trzy historie, które splatają się ze sobą i stawiają przed czytelnikiem pytanie o to, co w życiu jest najważniejsze. Sięgnij po "Właśnie dziś, właśnie teraz" Karoliny Wilczyńskiej. Bohaterkami powieści są trzy kobiety w różnym wieku i w różnych momentach swojego życia. Nieco zgorzkniała Sabina pracuje na kierowniczym stanowisku w jednym z hipermarketów. Niestety po powrocie do domu nie może liczyć na relaks i spokój. Od lat, po śmierci matki samotnie, opiekuje się schorowanym i zniedołężniałym ojcem, co nie jest łatwe. Relacja między nimi jest bardzo toksyczna, mężczyzna odnosi się do córki w sposób skandaliczny, wyzywa ją i ma pretensje o wszystko. Sabina wciąż trwa przy nim, kierując się poczuciem obowiązku. Sonia jest elegancką kobietą w średnim wieku, żoną Krzysztofa i matką nastoletniej Oli. Prowadzi z pozoru szczęśliwe, wręcz idealne życie u boku eleganckiego i przystojnego męża. Krzysztof jest głównie w pracy, a z Olą nie utrzymuje bliższych relacji. Bronisława jest 70-letnią wdową po mężu alkoholiku. Zamiast liczyć na spokojne życie i wsparcie najbliższych, musi wciąż troszczyć się o swojego dorosłego syna, któremu nie śpieszno do pracy i który ma problemy z alkoholem. Matka usprawiedliwia go na każdym kroku. Losy trzech kobiet krzyżują się w supermarkecie, gdy podczas wyprzedaży zabawek w hali targowej wybucha pożar. Jakie tragiczne skutki dla nich będzie miał ten wypadek? Co zmieni się w ich życiu? I czy tragedia zawsze oznacza koniec, czy też może być początkiem czegoś nowego i wyjątkowego?

Bestseller "Los Angeles Times" i "Boston Globe", a także książka, którą według "New York Timesa" po prostu trzeba znać. Czytelnicy zachwycają się jej niezwykłą tematyką i wyjątkowym stylem, który umożliwia niemal organiczny kontakt z bliskim ludziom żywiołem! W wodzie czyha na ludzi wiele niebezpieczeństw, coś nas do niej jednak nieustannie przyciąga. A przecież, w przeciwieństwie do wielu innych stworzeń, nie jesteśmy urodzonymi pływakami. Musimy się tej umiejętności nauczyć. Co takiego jest w wodzie, że czujemy z nią niezwykle silną więź? Mistrzyni reportażu Bonnie Tsui, umiejętnie przeplatając dawne oraz współczesne historie dotyczące pływania z wątkami osobistymi, ukazuje w tej książce głęboką i wieloaspektową relację człowieka z wodą. Znajdziesz tu fascynujące opowieści o prehistorycznych amatorach sportów wodnych z "zielonej Sahary", klubie pływackim z ogarniętego wojną Bagdadu, którego członkowie spotykali się w eleganckim basenie pałacowym Saddama Husajna, o Brytyjkach z epoki wiktoriańskiej, które odważyły się upomnieć o prawa kobiet do... bezpiecznego korzystania z wody, o współczesnych pływakach japońskich zwinnie sunących przez taflę w zbroi samuraja, o społecznościach wodnych nomadów i wiele, wiele innych. Dowiesz się z niej ponadto, jakie korzyści zdrowotne przynosi nam pływanie, a zanurzając się w lekturze, być może nabierzesz ochoty, by natychmiast wskoczyć do wody i doświadczyć jej oczyszczającego działania. Pływanie bowiem - jak twierdzi autorka - to tunel czasoprzestrzenny, pozwalający nam wyrwać się na chwilę z nieprzerwanie mielących żaren codzienności. Zanurzenie przynosi wewnętrzny spokój i ciszę. Czasami celem jest właśnie pływanie aż do całkowitego "wyłączenia". Wchodzimy w niemal hipnotyczny stan medytacji, licząc długości i koncentrując wzrok na grze światła, wywoływanej przez promienie słońca muskające wodę na torach. Przemykamy od myśli do myśli, aż wreszcie na chwilę zapada zupełna cisza. W tej krótkiej chwili jesteśmy całkowicie wolni od ciężaru myślenia. Płynęliśmy tego dnia w szóstkę. Woda miała temperaturę niespełna 14°C, jej powierzchnię chłostał lekki wiatr. Przyby¬liśmy na Alcatraz przed dziewiątą rano i udało nam się złapać rozpoczynający się przypływ. Przejmujący chłód wody na chwilę odebrał mi oddech. Przegrupowaliśmy się, żeby po raz ostatni pomachać naszej łodzi i jej pilotowi. Na zdjęciach z tamtego poranka mam uśmiechniętą twarz. Wyglądam, jakby było mi cieplej, niż było faktycznie; słońce odbija się od moich okularów polaryzacyjnych, rzucając srebrne refleksy. Odwróciliśmy się w wodzie w stronę miasta i popłynęliśmy. Odgarniając ramionami wodę, szybko złapałam rytm i pły¬nięcie przestało wydawać się walką. Nagle stało się prostsze, przyjemnie regularne: oddech, wymach, wymach, oddech. Na to byliśmy przygotowani. Ciasny pancerz, który zacisnął się wokół mojej klatki piersiowej, gdy wchodziłam do wody, nagle opadł i zaczęłam wypatrywać pojawiających się od czasu do czasu białych grzebieni fal raczej z ekscytacją niż obawą. Powyższy opis pochodzi od wydawcy. Powyższy opis pochodzi od wydawcy.