Twoja twarz jutro. Taniec i sen

Tajemnica skrywana w szepczącym lesie... Trzy siostry, rodzinne fatum i ciało na mokradłach. Elenor, Clementine i Ginger, trzy siostry z maleńkiej, sennej miejscowości Conetoe chcą rozwikłać zagadkę śmierci swojego wujka. Krewny zaginął niemal dwadzieścia lat wcześniej, a teraz w pobliskim lesie na torfowiskach zostaje odnalezione jego ciało. Czy dopadł go pech rodziny Marsdenów? Może uciekał od problemów i porwał go wiatr? Dziewczętom z pomocą rusza syn szeryfa, Dirk Brewer, skrycie marzący o tym, by doświadczyć czegoś niezwykłego i magicznego. Trop prowadzi do opuszczonego domu, który wypełniają dziwne malunki istoty o głowie w kształcie jeleniej czaszki i porożem porośniętym bluszczem… W Conetoe wszyscy uważają Marsdenów za pe­chowców. Czy dorastającym siostrom, zmagającym się z rodzinnymi kłopotami, uda się przerwać ten krąg niepowodzeń? Przekonaj się, czy rodzina Marsdenów zazna wreszcie spokoju i odrobiny szczęścia.

Autor kultowych poradników Zrozumieć psa, Zrozumieć kota i Naucz się, kocie wyjaśnia, dlaczego mieszkanie pod jednym dachem ze zwierzętami od zawsze stanowi nieodłączny element człowieczeństwa. W swojej oryginalnej i niezwykle wciągającej książce John Bradshaw przygląda się często sprzecznym relacjom łączącym ludzi ze światem zwierząt. Autor będący jednym z najwybitniejszych ekspertów w dziedzinie antropozoologii udowadnia, że nasze relacje ze zwierzętami stanowią nieodłączna cześć ludzkiej natury. Sympatia do zwierząt stanowiła ważny element naszej ewolucji, a dziś, pozbawieni obecności tych stworzeń, ryzykujemy utrata istotnej części samych siebie.

Jak się czujesz, wkładając ulubioną sukienkę? Na co wtedy liczysz? Za czym tęsknisz? Być może za tym samym, co klientki pracowni krawieckiej Leonarda Kittaya. Najlepsze materiały i doskonałe wykonanie to znaki firmowe niewielkiego zakładu mieszczącego się w kamienicy na Staromiejskiej. Ale to miejsce wyróżnia się czymś jeszcze. Czymś, czego nie da się kupić nigdzie indziej. Dzięki niemu spełniają się najskrytsze marzenia. Wyhaftowane kryją się w zamówionych sukienkach. Aby się ziściły, marzycielce wolno polecić pracownię wyłącznie jednej kobiecie. Być może w tym właśnie tkwi przyczyna kłopotów finansowych właściciela? On, w przeciwieństwie do swoich klientek, nie wierzy w magiczną moc kreacji. Choć daje nadzieję innym, podchodzi do stworzonej przez siebie legendy z dystansem. Dlaczego? Przyczyną jest niespełniona miłość. Leonard pogodził się z losem, lecz nigdy nie przestał kochać.

Straszliwe Sargassowe Niebo… Ileż wiatrostatków przepadło bez wieści w jego zdradliwych odmętach! Czy „Bezszelestny Złodziej” podzieli ich nieszczęsny los? Drepcik, Esmeralda i Cezary nie ustają w poszukiwaniach zaginionych koron borsuczych mędrców. Odważnie ruszają po piątą z nich do Przekopowa – posępnej ojczyzny kretów parowych położonej na najdalszych rubieżach Podzielonego Królestwa. Tyle że nie dane jest im tam dotrzeć. Zostają uwięzieni w samym środku powietrznego cmentarzyska, zdani na łaskę ekscentrycznego hrabiego Leopolda i otoczeni przez krwiożercze gady. Czy taki właśnie nędzny koniec jest im pisany? Wieczne dryfowanie po sargassowym bezkresie?

Wyznania Russeaux to jedna z tych bolesnych książek, w których — jak w Wielkim Testamencie Villona, jak w Listach panny de Lespinasse — mamy uczucie, iż kładziemy rękę wprost na bijącym, chorym sercu ludzkim uczucie tutaj tym bardziej przejmujące, iż serce to biło w człowieku, który jak mało kto inny zaważył na biegu myśli, uczuć i dziejów wielkiej epoki ludzkości… …Odkąd istnieje literatura, nikt nie obnażył w ten sposób swojego wnętrza. Mimo iż właśnie wpływ Russeau rozpętał istną orgię wystawiania na pokaz swojego ja, „objaśniania” samego siebie, istną ekshibicję najtajniejszych drgnień swej istoty, wypełniającą znaczną część literatury XIX wieku, nikt nie dorównał mu co do tego w bezwzględności, powiedzmy w bezwstydzie. Trzeba było tej chorobliwej, do ostatecznych granic wybujałej pychy, a zarazem tego jakiegoś żaru wewnętrznego, podnoszącego chwilami napięcie tonu Wyznań istotnie niemal do sakramentu spowiedzi, aby pisać w ten sposób o swoim życiu, z jakimś dziwnym przeświadczeniem, iż szczerość tych kart oczyszcza je z ich szpetoty, a zarazem z całą naiwnością i, można powiedzieć, samouctwem etycznym tego włóczęgi, samotnika i proroka, który wychował się i spędził młodość poza społeczeństwem, a zetknąwszy się z nim, nie wszedł w nie, ale je rozwalił…

Chociaż Magdalena godzinami wsłuchiwała się w opowieści dziadka, jego przeszłość wciąż skrywa tajemnice. We wspomnieniach Ludwika z lat wojny nie brakuje skomplikowanej miłości, strachu i cierpienia. Gdy Magdalena odkrywa niezwykłe poświęcenie Heleny dla jej bliskich, ma wrażenie, że powrót do rodzinnych historii buduje ją na nowo. Przy dźwiękach nostalgicznej muzyki czyta listy i zapiski, które nigdy nie powinny wyjść na jaw. Próba rozliczenia się z przeszłością okaże się bolesna, bo niektórych obrazów nie da się już wymazać z pamięci, a dawno podjęte decyzje wciąż przynoszą konsekwencje. Jak prawda o dziadku wpłynie na życie Magdaleny? Prawdy i tajemnice to krok w stronę rodzinnego pojednania. Rany, przez długie lata pełne żalu, dumy i tęsknoty, jeszcze mogą się zabliźnić. Jeszcze jest na to czas…