Nie pamięć

Kiedy Nika miała trzynaście lat, jej starsza siostra, Żenia, zaginęła bez wieści. Po raz ostatni widziano ją na festiwalu w Glastonbury w 2007 roku. Po latach Nika publikuje na Facebooku filmik z koncertu, licząc, że ktoś rozpozna jej siostrę i pomoże jej odkryć, co naprawdę stało się tamtego lata. Wiadomość od kobiety, która twierdzi, że była najlepszą przyjaciółką Jen, zwabia Nikę do Notown, sennego

"Szczęście pod świerkami" to przepiękna podróż z leśniczówki w Borach Tucholskich w czasy II wojny światowej. Historia dwóch miłości: tej współczesnej i tej sprzed wielu lat. Elwira jest młodą dziennikarką. Niedawno zerwała ze swoim narzeczonym i nie potrafi jeszcze dojść po tym do siebie. Również Krzysztof, który jest leśniczym w Borach Tucholskich, ma za sobą bolesne, osobiste doświadczenia. Elwira przyjeżdża do leśniczówki Świerki, gdzie mieszka i pracuje Krzysztof, by wspólnie z nim zagłębić się w dzieje miłości ich pradziadków, Apolonii i Zbysława. A wszystko to za sprawą dwóch listów, jakie przed laty Zbysław napisał do ukochanej. Poruszona ich treścią Elwira namawia Krzysztofa do przeszukania stojących od dawna w zapomnieniu kufrów z pamiątkami po pradziadku. Już pierwszego dnia trafiają na ślad tajemnicy, która nie daje im odtąd spokoju. Gdy Elwira i Krzysztof śledzą historię sprzed lat, gdy czytają o rejsach na pokładzie "Batorego" i o wybuchu wojny, niepostrzeżenie rodzi się między nimi uczucie. "Szczęście pod świerkami" to przepiękna opowieść o dwóch miłościach: jednej współczesnej, która dopiero stawia pierwsze, nieśmiałe kroki i drugiej, sprzed wielu lat, dla której tłem stał się dramat II wojny światowej. W jedyny w swoim rodzaju sposób Roma J. Fiszer splata te dwa wątki w jedną, nierozerwalną całość. Jej powieść pełna jest tajemnic i niezwykłych zdarzeń, o których czytamy z zapartym tchem. A wszystko to w atmosferze sielskiej leśniczówki, do której chciałoby się zaglądać jak najczęściej.

Wystarczy jedna chwila, żeby zmienić czyjeś życie i zaledwie kilka sekund, aby stracić najbliższych. Przekonała się o tym Anna z powieści “Żałobnica” Roberta Małeckiego, która po dramatycznych wydarzeniach stara się zacząć wszystko od nowa. Niestety sprawy zaczynają się komplikować, gdy okazuje się, że zmarli wciąż mają coś do powiedzenia... Kiedy w wyniku wypadku niespodziewanie ginie pasierbica i mąż Anny, kobieta musi oswoić się z nową rzeczywistością. Dla świata jest wdową, biedną żałobnicą, skrywającą swoje cierpienie oraz żal pod ciemnymi ubraniami i gorzkimi łzami. Osoby postronne powiedziałyby, że Anna wygląda jak zrozpaczona kobieta, która utraciła kochającego męża oraz przybraną córkę, Roksanę. Mało kto dostrzega, że załamana wdowa, ukrywa przed światem swoje prawdziwe uczucia i... pewne skomplikowane tajemnice z przeszłości. Anna nie rozpacza tak, jak przystało na przykładną żonę i macochę, bo i jej prawdziwe życie odbiegało od ideału. Kobieta ma świadomość, że jej nie była wzorową matką, ani też nie darzyła swojego męża szczególnym uczuciem. Pomimo tego dobrze odgrywa swoją rolę, pozostawiając smutną przeszłość za sobą. Wkrótce okazuje się, że Anna dziedziczy po mężu świetnie prosperujące przedsiębiorstwo, a w dodatku dysponuje niemałą fortuną. Mimo to kobieta nie potrafi uwolnić się od przeczucia, że jest stale obserwowana. W dodatku ktoś wyraźnie manipuluje sprawami z przeszłości i zna mroczne tajemnice, które nie miały prawa ujrzeć światła dziennego. Przerażona Anna musi zmierzyć się z własnym strachem oraz z osobą, która wyraźnie nie ma dobrych zamiarów... "Żałobnica" odbiega od standardowego kryminału, w którym specjalizuje się autor, Robert Małecki. W tej książce pisarz skupił się na psychice bohaterów oraz skomplikowanych tajemnicach sprzed wielu lat, a nie na samej zbrodni i poszukiwaniu mordercy. Mroczny thriller uświadamia czytelnikowi, jak niebezpieczne mogą być kłamstwa i toksyczne relacje z innymi ludźmi.

W grudniu 2018 roku runął pomnik prałata Henryka Jankowskiego, jednego z bardziej rozpoznawalnych kapelanów „Solidarności”. Zmarły w 2010 roku ksiądz był postacią więcej niż kontrowersyjną. Ci, którzy ściągnęli go z piedestału, widzieli w nim ucieleśnienie głównych grzechów trawiących polski Kościół: pychy, chciwości, nieczystości, łakomstwa, zazdrości i gniewu. Ci, którzy niedługo potem modlili się „o zwycięstwo prawdy” w jego intencji, patrzyli na niego jak na bohatera i dobroczyńcę. By odkryć prawdę, Monika Góra i Krzysztof Brożek sięgają do źródeł, docierają do świadków, współpracowników i rywali. Cofają się do jego przedwojennego dzieciństwa, lat szkolnych i tych spędzonych w seminarium. Sprawdzają, jak chłopiec nieradzący sobie z nauką stopniowo wyprzedzał lepszych od siebie. Jak otaczał się ludźmi, którzy mogli popchnąć go wyżej. Jak związał się ze służbami polskimi i niemieckimi, a potem przyłączył do „Solidarności”. Jak w wolnej Polsce budował swoje imperium, powoli podupadając na zdrowiu. W dziennikarskim śledztwie autorzy mierzą się również z najpoważniejszymi oskarżeniami wobec Jankowskiego – tymi, które dotyczą wykorzystywania dzieci i ministrantów z parafii św. Brygidy. Ilu młodych ludzi okaleczył prałat? Czy wszystkie oskarżenia są prawdziwe? Upadek po raz kolejny dowodzi, że rzeczywistość nie jest czarno-biała, co nie czyni jej w żaden sposób mniej bolesną.

Nie ma jednej recepty na szczęśliwe małżeństwo… PRZEDTEM : Jedenaście lat temu Lauren i Ryan zakochali się bez pamięci. Dziewięć lat temu pierwszy raz się pokłócili… Sześć lat temu wzięli ślub. A potem zaczęło być coraz gorzej i gorzej… TERAZ : Działają sobie na nerwy. Kłócą się. Nie ufają sobie. Oskarżają się o wszystko. Są coraz bardziej dalecy, osobni. Co się z nimi

„Praca to całe moje życie. To dzięki niej jeszcze nie zwariowałem. Nie mam czasu na życie osobiste, jeśli nie liczyć przelotnych romansów oraz przygód na jedną noc. Jednak taki układ całkiem mi pasuje. Mam zasady: żadnych uczuć, żadnych zobowiązań. Moje życie jest skomplikowane i nie zamierzam się nim z nikim dzielić. Zajmuję się ratowaniem ludzkiego życia i to jest mój priorytet. Jednak kiedy na

Magdalena Kuszewska rozmawia o zabiegach ginekologii estetycznej i urologii estetycznej z ekspertami, a także z osobami, które takim zabiegom się poddały. Czy zabiegi rozwiązały ich problemy? Na początku był wstyd Za duże, za małe, za brzydkie, za stare. Niedoskonałe. Polacy rzadko mówią o narządach intymnych, ale coraz chętniej je poprawiają. Magdalena Kuszewska rozmawia o zabiegach ginekologii estetycznej i urologii estetycznej z ekspertami: lekarzami specjalistami, psychologami, seksuologami, terapeutami, a także z innymi osobami, w tym takimi, które takim zabiegom się poddały. Czy zabiegi rozwiązały ich problemy? Jesteśmy narodem wstydliwym. Wstydzącym się i zawstydzającym siebie nawzajem. Oceniającym. Ale czy wstyd to jedyny powód, dla którego poddajemy się takim zabiegom? Jaką rolę w tym wyścigu po doskonałość odgrywają kult młodości i obsesja piękna?