Muzułmanie Polscy. Religia i kultura

Po raz pierwszy ujawniony ostatni zbrodniczy plan hitlera! Było ich 139. Najcenniejsi jeńcy Trzeciej Rzeszy – europejscy prezydenci, premierzy, generałowie... Mieli posłużyć za żywe tarcze w ostatniej zbrodniczej rozgrywce nazistów. W kwietniu 1945 roku, kiedy Niemcy stanęły w obliczu klęski, Hitler polecił zebrać swoich najcenniejszych jeńców i wysłać ich do „Alpejskiej Twierdzy”, gdzie mieli być wykorzystani jako zakładnicy w czasie ostatnich starć z Aliantami. Wśród więźniów tych byli europejscy prezydenci, premierzy, generałowie, brytyjscy tajni agenci, a także niemieccy antynazistowscy duchowni, celebryci i oficerowie, zaangażowani w zamach na Hitlera w lipcu 1944 roku. Były też ich rodziny. SS otrzymało wyraźne rozkazy: jeżeli sytuacja militarna Niemiec ulegnie pogorszeniu, więźniowie mają zostać straceni – wszyscy. Tak rozpoczął się niewyobrażalny dramat 139 osób. Jedni planowali ucieczkę, inni szykowali się na to, co nieuniknione, a ich strażnicy z SS stawali się coraz bardziej nieprzewidywalni, pijani i wybuchowi. Więźniom groziło znalezienie się w samym środku dramatycznej konfrontacji między SS i Wehrmachtem. Wtedy armia Stanów Zjednoczonych zorganizowała brawurową akcję ratunkową, próbując ratować zakładników, zanim będzie za późno. To pierwsza pełna relacja, oparta na wspomnieniach uczestników wydarzeń i wcześniej niepublikowanych lub pomijanych źródłach o tym szokującym epizodzie II wojny światowej.

Listy z epoki absurdu to korespondencja przyjaciół opisująca rzeczywistość lat osiemdziesiątych w Polsce, stan wojenny oraz egzystencję solidarnościowych emigrantów we Francji. To nie jest historyczny spis faktów, ale autentyczny zapis naszych emocji, reakcji i uczuć związanych z codziennymi zdarzeniami tamtych czasów. To również spotkanie po latach bliskich sobie ludzi, którzy szukali sposobu na lepsze życie, lepszy świat w realiach epoki peerelowskiej, po mistrzowsku uchwyconych przez Stanisława Bareję, stąd podtytuł Miś II. W istocie – bywało i śmiesznie, i strasznie, ale tak było.

Sensacyjna tajemnica największej kradzieży w dziejach i największej próby zatuszowania prawdy „Fascynujące historyczne śledztwo. Czyta się jak thriller!” – „The Guardian” Jak i gdzie zniknęło ponad 2,5 miliarda dolarów? Od Berlina ostatnich dni przed upadkiem Rzeszy przez niemieckie twierdze w Bawarii po Szwajcarię, Amerykę Południową i ZSRR – ta książka ujawnia historię zniknięcia rezerw złota Banku Rzeszy skradzionych w 1945 roku i dotychczas w całości nieodnalezionych. Ryzykowne śledztwo prowadzi autorów do pogrążonego w chaosie, niebezpiecznego świata powojennego czarnego rynku, korupcji i walk gangów. Na podstawie bezpośrednich relacji naocznych świadków i odtajnionych ściśle tajnych dokumentów z amerykańskich archiwów Ian Sayer i Douglas Botting obnażają sensacyjną prawdę o rabunku niemieckiego skarbu i amerykańskich próbach jego zatajenia. Ian Sayer to brytyjski historyk II wojny światowej, znawca historii Trzeciej Rzeszy, dziennikarz śledczy i łowca nazistów, który wytropił kilku hitlerowskich zbrodniarzy wojennych. W 1974, roku zafascynowany wpisem w Księdze Rekordów Guinnessa o największym rabunku, rozpoczął poszukiwania skarbu nazistów. Przez dziewięć lat odwiedził cztery kontynenty, odbył setki rozmów, a rezultaty prowadzonego z narażeniem życia prywatnego śledztwa zawarł w napisanej z Douglasem Bottingiem, brytyjskim pisarzem i podróżnikiem, książce Złoto nazistów, która stała się światowym bestsellerem. Pod naciskiem autorów amerykański Departament Stanu rozpoczął czternastoletnie śledztwo, które zaowocowało w 1996 roku odnalezieniem części zaginionego złota… w Banku Anglii. W najnowszym bestsellerze Ian Sayer i Jeremy Dronfield po raz pierwszy ujawniają ostatni zbrodniczy plan Hitlera!