Gargantua i Pantagruel – księga I, II, III

Pozycja szczególnie wyróżniająca się spośród innych thrillerów. Mocna, mroczna, angażująca - te słowa najlepiej są w stanie opisać książkę "Obcy" autorstwa Maxa Czornyja. Jeżeli nie boicie się stawić czoła brutalnej rzeczywistości oraz chcecie poczuć niepowtarzalne napięcie, z całą pewnością powinniście sięgnąć po tę pozycję. Książka ta przedstawia historię pewnej rodziny repatrianckiej, która przyjeżdża do Polski i postanawia osiedlić się w niewielkiej, wiejskiej miejscowości. Jedynym pragnieniem tych ludzi jest prowadzenie spokojnego oraz stabilnego życia, bez jakichkolwiek wygórowanych ambicji czy celów. Niestety, nie zyskują oni akceptacji wśród lokalnych mieszkańców, co doprowadza do wielu, nieraz brutalnych, konsekwencji. Autor bez jakiejkolwiek cenzury pokazuje problemy, takie jak czysta, ludzka nienawiść czy dyskryminacja ze względu na narodowość lub wyznawaną religię. Opowieść ta bezpośrednio ukazuje czytelnikom makabryczne obrazy pełne przemocy zarówno fizycznej, jak i psychicznej, a sama historia ma bardzo mroczny oraz dosadny wydźwięk.

„…Wprzód egzystencja sztuki, artysty, związana była zawsze z jakimś mniejszym lub większym dworem, z osobą króla czy wielkiego pana; dopiero w nowoczesnym ustroju społecznym dwór mecenasa rozpylił się w szary tłum bezimiennej publiczności, która rozstrzyga o sławie i dochodach artysty. Osobliwe warunki życia wytworzyły typ cygana, tego króla bez ziemi, owijającego się dumnie dziurawą peleryną niby płaszczem monarszym. Świadomość, że o wartości jego decyduje talent, i tylko talent, stwarza w artyście lekceważenie kodeksu etyki społecznej w stosunku do mieszczucha, filistra (mydlarza, jak niedawno u nas się mówiło), którego uważa jakby za reprezentanta wrogiego plemienia; niestałość dochodów, niestosunek pomiędzy stanem materialnym a wysokim napięciem duchowym, częste wreszcie ocieranie się o świat zbytku — wytwarzają ową specyficzną gospodarkę, w której owoc kilkumiesięcznej pracy spożywa się w kilka godzin, aby nazajutrz rozpocząć życie czarnej nędzy, bardziej w tych kontrastach odpowiadające wyobraźni artysty niż ciągła uregulowana mierność. A wreszcie, te okresy wytężonej pracy, łamania się z samym sobą, to rozbujanie nerwów między upojeniem twórczym a zwątpieniem niemocy lub zawodu pociąga za sobą nieodzowną potrzebę równie silnych odczynów odurzenia i szalonych wybryków. Ta dekoracyjna strona życia cyganerii, te hulanki i ekscentryczności najbardziej podpadają oczom publiczności, jako iż tamte dnie i noce mozolnej, wytrwałej pracy pozostają w cieniu: stąd tyle ciem, wabionych owym łatwym na pozór, barwnym i niefrasobliwym życiem, leci ku temu światu — ażeby w nim spłonąć. Tę też cyganerię, bawiącą się, biesiadującą, całującą ładne buziaki, płatającą tysiączne psoty, wziął Murger za przedmiot swoich Scen. …Cyganeria! to pojęcie skrystalizowało się pod piórem Murgera po raz pierwszy i definitywny zarazem…" Tadeusz Boy Żeleński

Sara prowadzi warsztaty teatralne dla najmłodszych. Gdy dowiaduje się, że jej była podopieczna ciężko zachorowała, postanawia zorganizować mikołajkową aukcję na leczenie dziewczynki. W końcu przed świętami ludzie chętniej otwierają serca dla innych. Dzięki zbiórce poznaje znanego sportowca, który wrócił do rodzinnego miasteczka po poważnej kontuzji. Daniel jest na życiowym zakręcie – całe życie poświęcił bieganiu i nie wie, jak odnajdzie się w nowej rzeczywistości. Czy ich spotkanie sprawi, że oboje wyjdą na prostą? W ośrodku kultury, gdzie pracuje Sara, w czasie wojny mieściła się synagoga i przytułek dla sierot. Dla jego dyrektorki sensem życia również było pomaganie potrzebującym dzieciom. Kim była ta kobieta i jak potoczyły się jej losy? Teraźniejszość i przeszłość splatają się w małym miasteczku gdzieś pośród mazowieckich pól. Ta wspaniała historia niesie nadzieję na to, że nasze decyzje – nawet jeśli wydają się trudne czy niewłaściwe, mogą w innym czasie, w innych okolicznościach, okazać się słuszne.

Sama wiara już nie wystarczy Długo szliście przez ciemną dolinę i zła się nie ulękliście, ale dalej już nie dojdziecie. Lepiej dla was było, gdy ukrywaliście się w Górach, musieliście dzień po dniu patrzeć prosto w ślepia Lucyfera i nie mieliście na swoją obronę nic oprócz wiary. Lepiej mimo strachu przed śmiercią albo opętaniem, mimo głodu, mimo znoju ponad siły. Lepiej, bo wtedy żyliście naprawdę! Ruiny. Wieczny mróz. Samotność. Jak wiele możesz oddać, żeby przeżyć?

Człowiek, będąc w gruncie rzeczy bezbronny wobec zimna, włożył mnóstwo wysiłku w znalezienie sposobów przeżycia w skrajnych warunkach atmosferycznych. Nauczyliśmy się tak budować domy, tak szyć ubrania, tak się odżywiać, by chronić się przed niskimi temperaturami. A mysikrólik? Ptaszek wielkości kciuka potrafi przetrwać kilkunastostopniowe mrozy, nastroszywszy piórka i odpowiednio spożytkowując energię. Podobnie radzą sobie inne stworzenia: zmiana ubarwienia, hibernacja, zwiększanie masy ciała, specjalna budowa kończyn czy dzioba, ocieplone schronienia, gromadzenie zapasów – każdy gatunek znalazł swój sposób na przetrwanie najmroźniejszych miesięcy. Ptaki mają pióra puchowe, ssaki futro, które chroni je przed zimnem. Liczne zwierzęta, takie jak bobry, niedźwiedzie i niektóre owady, budują gniazda i nory, które uzupełniają lub zastępują bezpośrednie okrycie ciała. A niektóre, jak niezwykły susłogon arktyczny, zamarzają, żeby nie zginąć. Zimą tylko pozornie nic się nie dzieje. Bernd Heinrich zabiera czytelnika do świata zasypanego śniegiem, skutego mrozem i… tętniącego życiem. „Bernd Heinrich, wielokrotnie nagradzany autor książek przyrodniczych, w „Zimowym świecie” opisuje, w jaki sposób zwierzęta radzą sobie podczas mroźnych miesięcy. Niektóre, na przykład norniki, przez całą zimę kryją się w podziemnych tunelach i wyściełanych trawą gniazdach. Inne małe ssaki, jak wiewiórki ziemne, przesypiają cały śnieżny sezon. Pewne owady dzięki specyficznym składnikom we krwi wprowadzają się w stan przechłodzenia, inne wręcz przeciwnie – zamarzają, by przetrwać. Wiele zwierząt pozostaje aktywnych: spędzają czas w ciepłych norach i gniazdach i wychodzą na zewnątrz tylko w poszukiwaniu pożywienia. Heinrich pokazuje czytelnikom skupiska zimujących owadów, podąża śladami łasicy zostawionymi na śniegu i podgląda malutkie mysikróliki poszukujące jedzenia. Ta książka to wspaniała pozycja zarówno dla fanów dobrej literatury, jak i miłośników przyrody.” Nancy Bent, „Booklist” „Z pewnością niewielu ludziom na świecie udało się wejść do bobrzego żeremia… Bernd Henrich, profesor biologii z uniwersytetu w Vermont, zrobił to, by dogłębnie poznać sposoby, dzięki którym zwierzęta przeżywają zimę. Latem, gdy rozlewiska wyschły, a bobry opuściły swoje gniazda, Heinrich z latarką w dłoni wczołgał się do legowiska, aby jak najdokładniej zbadać warunki mieszkaniowe tych zwierząt. Podobnie bada strategie przetrwania innych stworzeń. Zdumiewa go mysikrólik złotogłowy, „ptaszek niewiele większy od koliberka rubinobrodego”, który pozostaje aktywny w czasie mroźnych zim […] i który zdaniem autora symbolizuje „wykształcone ewolucyjnie, zdumiewające i odkrywcze strategie, dzięki którym zwierzęta radzą sobie w zimowym świecie”.” „Scientific American” „Historie opisywane przez Heinricha są niezwykłe i wciągające – dzięki mnogości wspaniałych przykładów, pasji dzielenia się wiedzą oraz szacunkowi i podziwowi autora dla otaczającej go przyrody.” „Kirkus”

Fascynujące, pełne ciekawych przemyśleń i kontrowersyjnych tematów rozmowy izraelskiego pisarza, Amosa Oza, oraz redaktorki hebrajskich wydań jego dwóch ostatnich książek, Sziry Chadad. Ze względu na wspólną pracę przy książkach, Amos Oz i Szira Chadad spędzają wiele czasu w swoim towarzystwie. To przyczyniło się do licznych, długich dyskusji na rozmaite tematy, które okazały się poruszać kwestie ważne dla wielu ludzi, a nawet oferować odpowiedzi na niektóre dręczące ich pytania. Dlatego też zostały zebrane, uporządkowane i zamieszczone w książce. "Z czego powstaje jabłko?" to czysty dialog pomiędzy kobietą i mężczyzną, przedstawicielami różnych pokoleń. Znajdziemy tu głębokie i szczere przemyślenia, debaty o życiu, literaturze i sztuce, dyskusje na temat polityki w Izraelu i na świecie. Dowiemy się, jak powstają powieści Oza, skąd przychodzą jego pomysły i w jaki sposób ubiera je w słowa. Poznamy punkty widzenia Amosa i Sziry w sprawie rodzicielstwa i dojrzewania młodzieży dziś i dawniej, nie zabraknie również żywiołowych dyskusji o seksie i erotyce, nieodłącznych elementach życia każdego człowieka. Dodatkowo pisarz opowie o przemianach społecznych, których był świadkiem w trakcie swojego życia. Rozmowy prowadzone są w sposób przyjazny i zupełnie swobodny, momentami humorystyczny, ale jednocześnie niestroniący od poważniejszych tonów. Amos Oz jest cenionym i znanym izraelskim pisarzem z dużym dorobkiem literackim. Wybitność jego dzieł potwierdza mnogość otrzymanych nagród, takich jak Nagroda Bialika czy Nagroda Franza Kafki, a także tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Łódzkiego oraz medal "Zasłużony dla tolerancji". Niektóre z jego dzieł przetłumaczono na język polski, m.in.: "Opowieść o miłości i mroku", "Aż do śmierci", "Pantera w piwnicy", "Tam, gdzie wyją szakale". Szczególnie warto sięgnąć po dwie z jego książek, "Poznać kobietę" i "Judasza", które budzą niepokój zrodzony ze świadomości, jak celne i aktualne są przemyślenia autora.